Overgangen

Het afgelopen jaar was niet drukker dan andere jaren. Maar voor mij was het wel contiue boven de grens van leuk-zijn. Dus ik heb heel regematig stapjes terug gedaan. Gerust, Bijgekomen. Enz.

Nu was me al opgevallen dat ik qua maandgedoe niet meer ongeregelmatig was. (Ik! Die op het halve uur regelmatig was. Ja, een half uur per 4 weken) Dus die overgang zou wel bezig zijn. Ja. Vast wel, maar hoeveel last heb je daar nu van?

Van zweten had ik niet zo'n last. En dat rare slapen dat was alleen toen dat project op mn werk zo druk was, dus zoveel last kon het niet zijn. Bovendien, als sterke vrouw zeur je er niet over, je doet gewoon wat er gedaan moet worden.

En als ik netjes mn sporten dee (in mijn geval: naar het werk fietsen, 3-4 keer per week ruim 20 km), dan was mn lijf in goede conditie en had ik van dat zweten ook geen last meer. En gezond eten doen we hier al jaren ruim groentes, genoeg fruit, voluit volkoren, weing vlees, etc) Gewoon gezond leven, sporten, en dan valt het best mee. Niet zeuren!

Maar.

Maaaar.

Maar waarom is iedereen dan zo irritant? En heb ik het gewoon GEHAD met alles. En veel mensen om me heen?
Ik wil gewoon nikx, en wat ik dan nog doedaar mogen mensen respect voor heben. Anders doe ik het gewoon toch niet? R$%^&*
In mn hoofd raasden de woeste zinnen door elkaar (en soms tuimelden ze ook mn mond uit). In mn lijf tuimelen de spanningen en pijscheutjes door elkaar.
En alle stukjes energie die ik had, ging daar meestal wel aan op. Want ergens had ik nog wel door dat het niet heel handig is om de rest van de wereld voor R#$%^& uit te maken.

Dus de bank is mijn vriend geworden. En mijn katten zijn ook errug blij met me. Want ik zit vaak (dus dan is de schoot van de baas weer beschikbaar, joepie!)

En de concentratie was ook niets, met al dat tuimelen in mn hoofd, dus een blogje schrijven voelde als een bergbeklimming. En de mount Everest is een expeditie, geen lollig uurtje op een avond. 

Dus nu even niet. En weer even niet. Een jaartje lang.

Afgelopen weekend voor het eerst weer een weekendje weg gedaan. Bij ons, als fietsend stel, is dat een dagje fietsen, ergens een fijn restaurantje proberen, slapen bij vrienden op de fiets en via een andere route terug. Meestal kom ik daar heerlijk van bij. Vakantie! genieten!! Rust!

Maar nu even niet.

Ik voelde me een vaatdoek op fietsschoenen. Rustig peddelend zijn we er wel gekomen, maar ik heb niet genoten. Ook niet met even rusten tussendoor. Ook niet met de lieve gastadresjes waar we lief en fijn ontvangen zijn. Ook niet met de mooie omgeving waar we doorheen gingen, met veelal nog zon ook. Nauwelijk tegenwind gehad. En toch staat me vooral het vaatdoekgevoel bij.

Ik wil alleen maar lezen (net ontdekt dat de bieb de nieuwste serie van Robin Hobb heeft!) En liggen -in bed of op de bank.

Da's best anders dan ik was, dus in dat opzicht is het zeker een overgang. 

Het schijnt er ook bij te horen. Maar eigenlijk heb ik ook hier geen zin in.

Vast wel, best wel, maar ik vind er geen zak an. En het mag van mij gewoon over zijn, dat o-gedoe. Dat ik alles teveel vind. Dat ik regelmatig verdrietig ben over manieren van meman die ik voorheen OK vond, of lief. Dat alles van binnen los lijkt te zitten en ik continue lief moet zijn voor mezelf. Ik wil helemaal niet lief zijn. Ik wil gewoon zijn weer en mezelf weer voelen. Van iets kunnen genieten zou ook best leuk zijn.

Volgende week zal ik wel weer kunnen zien dat er een opgaande lijn in zit. Ik kan af een toe een klusje thuis doen. Ik heb nu eindelijk weer een manier gevonden om een blog te tikken, na de verhuizing en de verandering van de werklaptops. Normaal had me dat 2 weken gekost, nu 5 maanden. Ik heb soms een leuke avond met een stel nieuwe vriendinnen. Met de vitamines die ik heb uitgevogeld, zijn er minder dipdagen.

Ja hooor. De ellende is soms even weg of minder. Maar leuk is het nog niet echt.

En ik ben nog niet uit de tunnel, en het eind zie ik ook niet.

Dus ik kan nog niets leuks vertellen.

Of had ik al gezegd dat ik een vast baan heb gekregen? Volgende blog maar doen, hoe ik die overgang voor mekaar heb gekregen?

Hoe lang TV tijd?

Bij de verhuizing is onze TV achtergebleven. En we hebben geen nieuwe gekocht, tot nu toe. en we leven nog!

En tot nu toe bevalt t leven zelfs.

Ik brei en lees, manlief studeert nu voor een nieuwe baan. En zoonlief studeert ook. Dus we missen niets.
En we spelen alle spelletjes.
en ik zing weer in een koor.

Dus waarom TV?

Beter gezegd: hoe redden andere mensen t om elke avond een uur of langer achter de buis te hangen.
Spoiler: ik heb wel n smartphone. Met Pinterest. En Twitter. Dat vermaakt ook aardig en kost ook tijd.

En we hebben nu wel n tablet gekocht, om online filmpjes fijner te bekijken.
De tablet gaat mee op vakantie. Ik hoop zo vaker te gaan schrijven. ben beneuwd wat er van dat experimet komt.

Maar toch snap k niet waar je de tijd voor TV vandaa haalt. Wonderlijk he, waar je tijd voor hebt?

de beste investering

Hoe krijg je een goed leven?
Je hypotheek aflossen is verstandig, meestal dan. Net zoals geen schulden maken. En een goed leven heb je door te genieten van het zonnetje, en van andere mooie dingen. Dan kun je gaan discussieren of dat nieuwe dingen moeten zijn, maar das voor een ander blog. Heb je vakanties nodig voor een goed leven? Werk? Gezondheid? Wat een goed leven is, is eigenlijk best lastig om goed te omschrijven, en dan ook nog wel een beetje verschillend voor diverse mensen.

Dus wat is wijs? Waar wil je je tijd en energie in investeren?
YOLO?
Of juist consuminderen en minimalistisch leven?
Of gewoon niet nadenken en hard werken&hard spelen?
Daar zit ik nu al mn hele blog over te dubben (en op de lange winteravonden over na te denken) en te lezen en...

Kreeg ik net een kadootje van het leven en kwam ik een bijzondere video tegen. Een interessante studie die een  eeeh best goed onderbouwde hint geeft welke factor de beste voorspeller voor geluk en voor een goed leven is.
Dus neem even 13 minuutjes en kijk even. Ik denk dat dit is de beste investering voor een goed leven.

Ik ben er zelf al mee bezig, en wil er nu nog meer energie in steken. Jammer dat het net zo makkelijk is als afvallen....
Heeft er iemand tips?

Zithoek past best op de fiets

Op mijn eigen kamer heb ik nu een zithoek. En ik heb m met de fiets opgehaald. Dus ik ben heel trots op mezelf vandaag. En gelukkig in mn nieuwe leeshoek.

Nu moet ik jullie wel een beetje  teleurstellen, na deze pretentieuze titel.
Mijn kamer is niet groot. Het is de entresol boven onze slaapkamer. Hij is 3 m lang, ruim 2 m breed, en heeft 2 schuine zijden. Het horizontale plafond is 20 cm breed.....

Dus groot is de kamer echt niet. Hij is zeg maar... eeeh.. klein. Wel groter dan mijn vorige kamer, die was 2x2 meter, onder de schuine kant.
En ik vind het heerlijk, ik heb iets met "onder de schuine kant" leven. Evengoed, is het wel een tetrispuzzeltje om daar mijn bureau en mijn zit/lees/mediteerhoek in te passen.

Het bureau was vorig jaar al gelukt. Fijn dat die zo snel af was, omdat ik regelmatig een dag thuiswerk. En daar was ook ruim plek voor.
En we hadden een extra raam in de voorgevel laten maken, zodat het ook echt als kamer voelt. Er was al een velux raam, maar nu is het echt een kamer-kamer.

De zithoek was tot nu toe 2 schapevachten in de hoek bij de trap, tegen de leuning aan. Met uitzicht op beide ramen, dat dan wel. En toch wel eeh..  spartaans.
In deze "riante" kamer past natuurlijk een gewone stoel ook niet, laat staan een bank. Toch wilde ik wel iets lekkerder zitten dan op de grond op een vachtje.

Nu vond ik bij mijn hofleverancier (de kringloopwinkel), een zitzak. In mijn favoriete kleur. En van precies de juiste hoogte, en breedte. Lekker zittend. Helemaal gaaf, geen krasje of slijtplekje. Voor vijf en een halve euro.
Ik kwam alleen maar voor een ijsscheplepel en een opbergmandje. Maar dit stond al een tijd op mn verlanglijst, maar op Marktp.laats kon ik maar geen geschikte vinden. En waar ik een budget van een tientje had gesteld.
Dus het mocht van mezelf.
Dus ik heb m meegenomen, zomaar pardoes.
Gewoon op de fiets.

Natuurlijk was ik op de fiets, de winkel zit bij ons 3 straten verderop. Duh!

Maar zo'n zitzak op de fiets, is niet helemaal gewoon natuurlijk. Aan de andere kant: zo'n zitzak is goed te vormen. Een stuk in "fietstasvorm" maken lukt makkelijk. En hij is niet zwaar. Dus het past best wel. En dat touwtje dat je op de foto ziet, heb ik toch altijd bij me, want dat zit aan de fietstas vast tegenwoordig (nu we op 4 fietsminuten van de kringloop wonen).
Is dit nu out-of-the-box denken?
Ik zal maar zeggen out-of-the-fietstas vervoer.

En enniewee, ze hier zijn ze wel wat gewend, want ik zag niemand omkijken toen ik naar huis fietste. Het fietste ook prima.

En het naar boven tillen, helemaal naar "zolder" was natuurlijk nog veel makkelijker.

Nu zit ik lekker op mijn kamer. Heel lekker, precies hoog genoeg om comfortabel te zitten met mn benen, en ik pas precies onder de schuine kant. Lekker knus.

Ik heb even snel een foto gemaakt van mijn hoekje.
Dus even een spoiler: niet schrikken van mijn hoekje op zolder, hoor.

Ik ruim goed op, vind ik, en ik hou alleen de dingen waar ik emoties bij heb. Maar die hou ik wel graag in mn eigen hoekjes... Dus de foto is zoals ik hier leef 

en geniet, 

niet zoals een stylist het mooi maakt voor een catalogus. 

Ik zit hier omringd dus door mijn lieve dingen, in mijn eigen hokje. Ik zie de hemel als ik hier zit. En 's ochtends heb ik de ochtendzon, totaan de middag.

Nu hoor ik allerlei vogeltjes fluiten, en soms de kippetjes van de buurman. Terwijl ik dus zit met mn boek en thee.

Dat is een goed leven.

En dan ben ik ook nog blij dat ik geen milieubelasting heb veroorzaakt, geen last had van levertijden, en het spaargeld lekker op de rekening kon laten staan (waar ik trouwens eens wat mee moet gaan doen ivm rente. Even op de to-do-lijst zetten)

Jazeker, ben ik blij met mijn fiets. En het touwtje.

Vervoeren jullie ook wel eens rare dingen op de fiets? En hoe reageren mensen dan?

Belasting voelt als nog een keer verhuizen

Vandaag de belasting gedaan. Op tijd.
Niet heel vroeg, maar de energie dipt nog steeds bij tijd en wijle. Zeker voor dit soort klusjes. :-)
Wel een beetje trots dat ik het formulier heb afgemaakt, al voelt het als nog een verhuizing. Of zoiets.

Maar mensen, wat ben ik blij met zo'n vooringevulde aangifte! De meeste dingen hoef je dus niet meer op te zoeken. Wat zeker met alle inlogcodes die ik dan nu zou moeten opzoeken, nogal tijd en energie zou vreten.
Pffff.
Dank u <de baas van de belastingzaken, wie was dat ook al weer?>

Wij hadden vorig jaar de verhuizing. En die gegevens stonden niet allemaal goed in de aangifte. Bovendien moet je dan redelijk wat extra dingen opgeven (die mag je dan ook aftrekken, dus motiveert iets). Notarisnota's doorgeplozen enzo. Wat bankbrieven doorgevlooid. Weer even vechten met de herinneringen aan de hypotheekgevers, die service geen onderdeel van hun product vinden. Thee pauze!
En allerlei details aankruisen - voor elk oud en elk nieuw hypotheekleningdeel. Duidelijk een k-klusje.

Verder zorgkosten en giften uit de administratie opgeduikeld.
Vind ik niet heel erg vervelend, maar het rooft wel tijd. Manlief hielp een beetje mee, en nu is niet alleen alle administratie opgeruimd (van het hele jaar), niet alleen de mappen op een mooie nieuwe plek ingeruimd, maar is ook de kast onder de schuine kant bijgeklust.
Dat dan weer wel. Dus het voelt ook nog een beetje als winst, dat die k-klus is gedaan.

En nu alle aftrekposten op een rijtje staan, en compleet zijn, is de winst van deze moeras-expeditie helder: dankzij de extra aftrekposten van de verhuizing krijgen we een beetje terug. Van die 165 euro kunnen we een lang weekend van weg, schat ik. De kosten van ons spaargeld werken tegen, maar gelukkig nog niet teveel.
Tegelijk is dat besef wel een goed hamertje om wakker van te worden: ik moet echt eens goed gaan kijken naar beleggingen waar ik het mee eens ben en van kan slapen. Daar had ik al wat over uitgezocht, maar volledig beslissen en doen is dan eng enzo....

Misschien moet ik maar hier hardop zeggen dat dat gedaan moet zijn voor we een heel lang weekend weggaan voor onze trouwdag (1 mei). Dan voelt het ook beter om dat stukje vakantiepot uit te geven, want die komt dan weer terug he.
Je innerlijke boekhouder gebruiken om je luie, bange kant te porren. Zo probeer ik mijn eigen manager te zijn.


En vanavond eten we kliekjes, heb ik besloten, want ik ben nu weer een tikkie brak. En Martine houdt me scherp genoeg dat ik lief mag zijn voor mezelf (zelfs als je niet ziek bent). En vrijdag (de normale kliekjesavond) komt heel gezellig een vriendin langs, dus gaan we iets lekker koken.
Dus dan mag het. Voor een keertje.

Gebruiken jullie dit soort truucs ook om door rotklussen heen te komen?

Consuminder sjaaltjes??

De afgelopen winter was het wennen aan het nieuwe huis. En ik heb hard gewerkt, en-dus veel gebreid om het hoofd rust te geven. Het breien heeft 2 mooie, en warme, sjaals opgeleverd. Laat dat nou heel lekker zijn in ons nieuwe huis. Dus ik vind de sjaal consuminderig, al zijn ze van dure wol.

NieuweHuis is n jarendertig woning, en ondanks onze isolatieinspanningen is het een kouder huis dan onze oude geisoleerde jarentachtig huis. (Ik wil echt niet weten hoe NieuweHuis was zonder isolatie!)
We zijn wel blij met NieuweHuis, want het veel dichterbij van alles, zodat we 2x zoveel doen in een weekend. En de weekenden lijken dus ook 2x zo lang. Boswandelen EN even naar de bieb of naar de winkels op een weekdagje. En mijn lijf vind af en toe treinen ipv fietsen (24 km enzo) toch wel fijn als er lang heul hard gewerkt moet worden.
En laatst op een weekavond met zoonlief naar de bios, was een soort bijzondere ervaring.

Als ik hard moet werken (met mijn hoofd) combineer ik dat graag met haken of breien. Van werken krijg ik een vol hoofd en een moe lijf. Van handwerken in de stoel rust mijn lijf uit, voel ik me toch nuttig, en het maken van net-leuk ingewikkelde patronen (liefst zelfbedacht) houd mn hoofd plezierig bezig en ontspannen. Zoiets als dit soort kabels.

(sorry voor de foto, ik krijg het niet duidelijker, de kabel valt best subtiel in de verkleuring van de wol weg)

En laat ik nou ontdekken dat er in onze nieuwe woonplaats een geweldige breiwinkel is. Wat hebben die mooie wol! Ik ben daar heel stout geweest afgelopen herfst: ik heb wel 2 keer wol gekocht in een mooie kleur en kwaliteit. Beide genoeg voor een klein truitje, want ik wilde wel iets comfortabels kunnen maken. Dus het is ook echte wol, en deels echte wol geworden, en ik heb ook echt kleuren gezocht die ik heel mooi vind en blij van wordt.

Dus ik heb wel in de uitverkoop hoek gekeken, maar echt goedkoop was -ie niet. Beide sjaals hadden ca. 35 euro aan wol. Dus dat voelde echt heel luxe om te kopen. 

Bij de Zeeman was er goedkopere wol. Dat heb ik ook bekeken. Maar die voelde niet lekker aan. En die was niet mooi van kleur, vond ik. Vorig jaar wel, toen heb ik daar wol gekocht, maar dit jaar niet.

Met al die goede redenen (mooie wol, vol hoofd) heb ik dus de afgelopen winter veel gebreid.
En het werden 2 sjaals, van patronen van Pinterest. Gratis patronen.




Een lange sjaal met aan beide uiteinde een mouw. Die kan ik als halve trui (mouwen+col) dragen, of meer als ornament. Op de foto draag ik m over een lichtblauw shirt.
In beide gevallen hebben je armen het wel lekker warm.




En een driehoekige sjaal die als een minitentje om me heen valt, waarin ik in mn eigen hoekje ga zitten lezen of mediteren. Dat hoekje is op zolder, en dat is niet warm in de winter. Maar met die sjaal goed te doen. Want hij komt tot onderaan mn ruggegraat, dus best een goed maatje.

Het maken er van heeft me veel lol opgeleverd (ik hou van kabels breien, en de paarse sjaal is ondersteboven gebreit, dus dat was lekker puzzelen)

En nu ik ze om heb, zit ik heerlijk warm te wezen, ook op de koudere plekjes in huis. En ik geniet van de kleuren en de patronen. En ik geniet nog een beetje na van het maken.

De wol was voor beide sjaals niet echt goedkoop, maar toch voelt dit als een consuminderactie. Ik ben door die sjaals tevredener met mijn huidige leven tijdens het maken, en tijdens het dragen. Minder stress-dus-maar-wat-lekkers-eten. Minder stookkosten. TV kopen hebben we uitgesteld, want ik was lekker bezig de hele winter, en manlief had ook nog geen drang. Misschien komt de TV er niet eens.
Misschien had het goedkoper gekund, maar dan had ik de sjaals niet vaak gedragen, en zeker niet met zoveel plezier.

Was dit nu consuminderen of niet? Ik kom er niet zo goed uit...

Het volk heeft gewonnen

Het is een goede dag. Sinds weken sta ik eens op met hoop.
Hoop omdat mijn landgenoten blijkbaar net als ik toch íets willen doen, al weten er velen met mij niet wat. Maar stemmen kunnen we ieder geval.

En gestemd hebben we.
We hebben een uitslag met bizar veel winnaars, en eigenlijk maar 1 verliezer (als is dat wel een grote verliezer, Aschermenou). Veel partijen hebben zetels gewonnen, dus er zijn er veel blij.

Ik vind persoonlijk dat er geen partij de grote winnaar is, maar dat de grote winnaar "het volk" is. Het volk dat massaal is gaan stemmen, en duidelijk maakt dat het dit systeem niet kwijt wil.

Hoe we de regering gaan doen, wordt een puzzeltje, al is het geen onmogelijk puzzeltje. Maar goed, dat bekijken die Hagenaarse policiti maar. Vanaf nu kan ik als kiezer weinig meer.

Mijn echte zorgenpunt is dat er nog steeds 15% van de Nederlanders heeft gestemd op een partij die dingen wil die in de grondwet niet kunnen. Die een ander soort land willen, met andere grondwet en andere soorten wetten? De winst is dat dat niet genoeg is om te regeren. Pffffff
Maar helemaal blij ben ik er niet mee, met die 15%.

Alle andere mensen ben ik blij mee, al zal ik het niet met iedereen eens zijn. Aangezien nooit vertel wat ik heb gestemd, zal ik ook nu vertellen waar ik het niet mee eens ben.
Maar zolang we partijen hebben die ergens voor staan, die samen praten, plannen maken en de uitvoering goed laten lopen, ben ik blij genoeg om niet te willen verhuizen.
Om te willen blijven leven in dit land, waar we er meestal iets moois van maken. Laten we hopen dat dat deze keer ook weer lukt, en ons land een goed leven kan bieden voor iedereen die er woont en zijn best wil doen voor een goed leven.
En de uitslag geeft genoeg hoop dat we dat weer gaan doen!

veel banken

Sinds de verhuizing heb ik onze geldzaken langzamerhand op orde gekregen. Wat rekeningen opgeschoond. En het huis zelf ook. En nu is er een bank bijgekomen.

Zo een waar je op een regenachtige dag op ligt. En hangt. En lekker kan lezen, want het voeteneind is zonder rugleuning. Chaise-Longue heet t dan.

Een vriendin had er eentje in mijn favo-kleur (turqoise), met mooi blader patroon. Precies de kleur die in de eetkeuken bij ons is. Ik had al eens laten vallen hoe mooi ik die bank vond, en als ze m wegdeed...
Die vriendin is aan het ruimen in huis. Of ik nog interesse had?
Ja! Oh echt wel!

Ze wilde de bank wel aan mij geven.
Toen hij zondag neergezet werd, vond ze het toch wel moeilijk (zij vindt m ook erg mooi, maar ja, die nieuwe indeling he). Dus riep ze dat ik m te leen had, en als ze m terugwilde, dan ....
Maar ze riep ook dat hij in ons huis wel erg goed paste, qua kleur als bij onze huiskamer indeling. Hij past nl precies in de hoek van de kamer die we voorheen niet gebruikten.

We zien het wel.
Voorlopig genieten we er van, hij wordt echt druk bezeten. Dat zwarte bolletje is onze ene kat. En je ziet dat de zon er net over heen heeft geschenen.
En hij staat mooi, alleen kijken is al genieten.

Als ze m echt terugwil, ook prima. Dan weten wij in ieder geval of een chaise longue past bij ons leven en onze huiskamer.

En de katten hebben nu 1 luie stoel, 2 voetenbanken, een wollen vloerkleed, 1 kattenmeubel, een 3 zitsbank en een chaise longue om op te loungen. Of zeg je bij een kat liggen als een pasja?

En raad eens waar onze 2 katten om en om op liggen sinds zondag?
Juist......