Ik voel me rijk omdat ik niet efficient hoef te zijn

Ik ben werkloos. En ik? Ik eigenlijk niet alleen druk, maar voel ik me hartstikke rijk.

Solliciteren is een redelijk negatieve bezigheid. Al valt dat nu mee, nu ik de afgelopen 2 weken ben ontdekt door rectuiters. Leverde veel klusjes op, waarmee de dagen opeens om zijn. Ik zit nu bij een stuk of 6 in het bestand. Aan de ene kant vind ik het fijn dat ik blijkbaar "verkoopbaar" ben. Dat geeft me moed dat ik wel weer aan n baan ga komen. Aan de andere kant merk ik dat het lastig is om aan mn gewone sollicitaties toe te komen. Maar dat gaat ook wel goedkomen de komende week.

En verder vliegt de tijd met?
Zaken en klussen, van allerlei aard. Ik ruim allerlei kasten en laden en hoekjes op. Ik ben bezig om de financiele papieren helder te krijgen, en de hypotheek weer "pensioenklaar" te krijgen (update volgt, eerlijk waar!). Ik kan zoonlief wat meer momentjes helpen met z'n huiswerk, al zijn dat niet veel minuten. Maar vaker op een dag een opmerking en een aai over z'n bol doet wel wonderen.
En ik ben redelijk wat tijd kwijt aan een feest dat we aan het organiseren zijn. En op m'n verjaardag vorige week, bak ik zelden zo veel en uitgebreid.
En daarnaast, laat ik eerlijk zijn, rust ik veel. En neem ik regelmatig de tijd om met iemand te gaan praten - hier in de buurt, en vrienden verderop. En ik sport nu meer, dat kost ook tijd.

Al met al zijn mijn dagen nog steeds veel te kort.
Wel merk ik dat het bijslapen zo'n beetje gedaan is, ik kan wel op een vroeg tijdstip opstaan en voel me niet meer elke avond moe. En de concentratie is ook weer terug, sinds een ruime week.

Maar al deze "niet nuttige zaken" maken me wel dat ik rijk voel.
En dat ik gewoon even tussendoor met de buuf kan kletsen levert ook hulp op binnenkort. Dat ik gewoon even iets op MP kan zetten. En een vrolijk en opgeruimd huis voelt toch lekkerder. En mn hoofd krijgt ruimte en mn energie stijgt. Dat voelt allemaal als rijkdom en voelt eigenlijk net zo lekker als een dure vakantie.
Ik had zelfs laatst een sollicitatie die erg goed liep, en ik dacht al dat dit leven gelijk weer zou verdwijnen. Ik voelde me serieus verdrietig over.

Dit leven, met z'n beperkte organisatie en allerlei zaken "even" doen, lukt nu omdat ik werkloos ben. Niemand op mn uren let en ik kan alle taken op kan pakken zoals me goeddunkt. Niemand in huis ook die me corrigeert. Ik plan wel iets hoor, en ik wil zaken afhebben, zo'n freak ben ik wel. Maar er MOET gewoon minder dat ik uit mezelf doe.
Het was eerst wennen, maar nu voelt te rijk. Iets met rust en zonlicht. Tja, Loesje had gewoon gelijk he.

Ik besef wel heel erg dat ik dit goede en luxe leven kan hebben, omdat de financien op orde zijn en ruim zijn. Want als mijn klussen ook "zorgen om de financien" zouden omvatten, zou ik toch echt geen vakantiegevoel hebben, juist helemaal niet.
Dus ik ben regelmatig dankbaar (tegen de bloemen, de engeltjes boven enz) voor hoe het met me gaat.

Kortom: het schilderij..... Dat is voorlopig fleurig.