Wat will dieses Weib?

Wat wil ik nou, nu ik later groot ben?

Dat FIRE is allemaal wel heel leuk. Maar als dat einde van je werkende leven daadwerkelijk voor de deur staat (nou ja, het wordt van het voorjaar), dan is het toch echt wel lastig om te bedenken wat je dan gaat doen.

Eerst sloeg ik een beetje dicht. Omdat het te vaag was, denk ik, of het echt -echt -toch echt wel ging gebeuren.

En toen het besluit reëel voor me was, kwamen de ideeën. Natuurlijk op de meest ongelegen momenten, maar ik heb toch een aardige lijst weten te verzamelen van wat ik wel zou willen doen. Een greep uit deze lekkere-koekjes-trommel: Lerares worden. Uitslapen en ontbijten in het zonnetje, en dan oneindig boeken lezen, van die lekker dikke! Met thee en dropjes er bij en een kat op schoot. Pleegkind nemen (of meer dan 1?). Een eetbare tuin maken. Mijn gemeente omtoveren tot een duurzaam paradijs voor fietsers door vrijwilliger te worden bij de fietsersbond en bij het Repaircafe. O, en ik heb altijd willen leren beeldhouwen.

Nou, dat uitslapen combineert goed met die pleegkinderen hé!


Een mens is zo lekker logisch en consistent, zeker in z'n gevoelens.  En als je niet oplet, ook in je besluiten dus ook dus.

En lerares, dat wordt je zomaar even. Op zich heb ik een universiteitsdiploma van een tekort vak, dus ergens aangenomen worden zou me nog best lukken. Maar ik ben zo'n mens dat dan ook echt kinderen wat wil leren, dus dat wordt dan nog aanpoten met lesgeven, studeren om een graad te halen, en alle zaken die leraren er nog "even" bij doen. Zelfs parttime denk ik dat dat aardig een week vult.

Kortom, dit was alleen wat ik wil.
Niet wat ik kan.
Niet wat werkt in mijn leven.
Niet wat de maatschappij ruimte voor geeft.

Er zitten wel veel ideeën in waarmee ik de wereld een stukje dichterbij wereldvrede krijg - altijd goed. Al is het maar omdat ik vredig soezend in de zon lig te lezen.
Je zou bijna denken dat er een rode draad is in mijn wensen......

Met 2 andere zaken op mijn ideeënlijst ben ik voorzichtig stapjes verder aan het zetten. Of ik het kan. Of het werkt in mijn leven. En of ik daarmee een stukje ruimte in de maatschappij kan scheppen.
Ik ben er wel een beetje heul onzeker over, dus ik noem ze hier bewust niet. Als het lukt, dan horen jullie het later. En anders kan ik met stille trom nog een nieuw project proberen.
Want dat mag hè, als je later groot bent.

Denken dat je iets kan omdat je het nog nooit gedaan hebt.
En als het niet lekker smaakt, dan gewoon een ander lekker koekje uit de koekjes trommel pakken.
Want helemaal weten wat ik wil, blijft moeilijk.

Wennen, dus energiebesparing

M'n leven is op dit moment erg wennen.
Wennen, dat zoonlief woont zonder dat ik dingen moet zorgen (lang leve de goede begeleiding!). Dus m'n avonden en weekend zijn van mij. Da's lang geleden   eigenlijk   een soort van. OK. Eerst uitrusten en dan gaan we. Ns nadenken, wat doet een mens dan? (de televisie is na de verhuizing niet teruggekomen)

Wennen, dat ik me steeds minder druk maak om m'n werk, en die literatuur steeds minder bijhoudt. Want dat gaat ophouden. Sommige delen vind ik nog steeds leuk, maar al het andere laat ik liggen. Alweer een stuk waar m'n energie niet naartoe gaat. En wennen aan waar ik me nu druk om wil maken. Want het nieuws stroomt over van verhalen, ook overstromend van belangrijke verhalen. Zelfs als ik Stephen Covey's circle of influence er bij haal.

De overgang is over, dus wennen aan mijn nieuwe leven. Nou ja, van de week weer een opleving. Of dat gewoon een strubbeling in het werk die zoveel impact had? Nou nee, vroeger kon ik daaroverheen stappen, nu vrat de irritatie me gewoon op. Dat stuk overgang mag best weer wegzakken. Dus de afgelopen dagen weer goed gegeten, goed gemediteerd, goed bewogen en gerust. En even een fijne extra vingervrije handschoen gebreid. En ik voel mezelf weer terug komen. 

Dit nieuwe omgaan met mezelf (inclusief het rusten), is wel wennen. Want ik doe dingen (of doe dingen niet) veel meer gebaseerd op hoe ik me voel en hoe ik in m'n energie zit. Veel minder op wilskracht en discipline, zoals vroeger. Maar zonder wilskracht, discipline en zonder doel wordt het niets, vind ik. Dus een nieuwe balans zoeken.

Dus ik heb regelmatig avonden "niets doen". Dat wil zeggen, uitrusten, lezen en denken over wat goed voelt, wat ik wil, hoe ik dingen wil.
En dat voelt raar. Het is ergens best zwaar.
En tegelijk voelt het heel lui, zeker als de hulp komt van een pot thee, en het gezelschap van een dekentje en een kat op de bank. En die bank doe ik soms meer dan 1 avond in de week, dat ken ik helemaal niet! En met zo'n dekentje blijft de thermostaat op een bescheiden getal staan.
Ik verwacht dat er nog wel een flink aantal avonden zullen volgen van dit caliber, de energiebesparing is deze winter goed voor elkaar!

(Gelukkig heeft het voorraam in de woonkamer besloten te gaan lekken, dus ik mag zeker ook nog bewegen.)

Kortom, mijn leven zit vol

wennen

verwarring 

en 

woeste pogingen nieuwe inzichten en uitzichten te vinden om te komen tot het goede kompas.

Het went langzaam; en een langzame vakantie

Nu ik het hardop tegen familie gezegd heb, voelt het als een feit. Ik ga over 4 maanden met pensioen.

En wat ga ik dan doen?

Met onze fietsgekte, is het niet meer dan logisch dat we een lange fietstocht gaan maken. 2 en 3 weekse tochten zijn voor ons de normale vakanties. We willen nu meer. 3 maanden lijkt ons wel wat. Nu zitten we dus te dubben waar we naar toe kunnen. En willen.

Gibraltar.
De watervallen bij Plitvice.
Athene.
En wat voor andere mooie plekken willen we aandoen?

O. Blijven jullie in Europa? Niet verder?
Nee, vliegen vinden we te schaamteloos tegenwoordig, zeker voor iets wat alleen voor ons plezier is.
En Europa heeft moois genoeg om maanden te genieten. En ook vind ik Oost-Europa avontuurlijk genoeg, zeker als ook deze zomer weer "toevallig" een "uitzonderlijk" recordtemperatuur mag noteren, of "goh opeens" een hittegolf kent.

Dus we lezen fietsboeken, turen naar kaarten, bezoeken fietsforums op het internet.
Tellen tandjes van de versnellingen en ja: er moeten bergverzetten bijkomen.
Misschien nog wat spullen vinden op marktplaats (een goede donsjas? Niet elke dag na Pasen is hittegolf en we komen bergen tegen. Benzinebrander?).

Ik heb niet eens tijd om te breien deze winter, lijkt het.