Ik hou van reizen. Vooral op m'n eigen spierkracht, waarbij fietsen favoriet is. Je gaat snel genoeg om verschillende zaken te zien, en langzaam genoeg om veel te zien, alles te ruiken en te voelen. En je kan stoppen wanneer je wilt, want je reist gewoon niet op de snelste manier. Dus je hebt een jas bij je, en wat drinken, altijd wel. En soms een hapje. En een pauzestop kan zomaar een mini-uitje worden.
Deze hobby heb ik nu een jaar of zes, en Nederland wordt bekend voor. Je ziet een foto en denkt: 'O ja, daar heb ik toen gefietst, dat was mooi/interessant/gezellig toen'.
Voor mijn werk moet ik (helaas) wel eens een flink stuk verderop wezen, en dan duurt de fiets of wandelen me echt te lang. De trein is minstens 30 minuten reizen verderop voordat ik een trein te pakken heb (met de auto, anders duurt het langer), dus in de praktijk pak ik dan de auto. En soms heb ik mazzel: dan kan (of kies ik er voor) om de werkrit te combineren met een stuk lopen vlak bij de plek die die dag m'n werk is.
En zo'n stuk lopen voelt dan ook als een mini-uitje. Ik kies een mooi stukje uit en ben gewoon een uur op vakantie.
Thuis ga ik daarentegen misschien wel minder weg dan anderen. Ik ga niet op wintersport, soms nauwelijks op "echte" zomervakantie. Dit jaar heb ik maar 1 week "echte" vakantie gehad. Fietsvakantie in eigen land natuurlijk. En minstens 10x in een weekend weggeweest op de fiets (al dan niet met overnachting, regelmatig bij vrienden). En ik heb middagen en avonden genoten van mijn achtertuin. Waar de zon vaak schijnt, een hangmat in past, en verse frambozen groeien. Zo vervelend ;-) !
Waar eventjes rusten ophoudt, en een vakantie "echt" begint, wordt voor mij tegenwoordig dus vaag. En ook de grens tussen mijn achtertuin en de rest van Nederland voelt vaag. Ik ga fietsen naar de kaasboer langs een mooi riviertje- is die rit huishoudelijk of vakantie? En als ik een mini-uitje heb na mijn werk, is dat dan uitrusten of ben ik even naar een vakantie gebeamed (Dank je Scottie!)
Voor mijn gevoel houdt mijn werk op bij de deur van het werkgebouw, en heb ik gewoon een hele grote achtertuin. Zeg maar heel Nederland. Waar ik na het werk regelmatig in vertoef. En in mijn achtertuin voel ik me goed. Of er nu een gemeentebordje "Hilvarenbeek"" of "Kootwijk" of mijn eigen gemeente bij hangt, ik voel me goed en voel me op dat moment op vakantie.
En in mijn achtertuin geniet ik. Van de frambozen en van een weglopend wildzwijn in de ochtendschermering. Van mijn hangmat en van een klein fuutje dat op de rug van zijn moeder zit. En van de wind waar ik tegen in boks als ik mijn frustratie kwijt wil, en ik even alles eruit kan schreeuwen.
Ik weet dat sommige mensen last hebben van NIMBY, omdat ze in HUN achtertuin dat lastige of gevaarlijke bouwwerk niet willen hebben. Ik ga voor IMBY: heel Nederland is mijn achtertuin en ik ga overal van genieten. Van bier in Bodegraven tot holle wegen in Gulpen.
Je kan zelf kiezen hoe groot je geluk is. En je achtertuin. Kennen jullie dat gevoel?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten