Wordt het Kerst?

Het is een rare tijd. Ik voel me ook raar, het lijkt het meeste op in de war.

Het is warm weer, zeg een behoorlijke herfstdag. Het voelt niet als december, het voelt niet als winter. De radio, internet, de boom in de huiskamer en kalender zeggen dat het kerst wordt. Ik geloof ze wel, maar het gevoel is nergens in me.
Zwarte Pieten heb ik niet gezien, en ook Sint is bij ons matig in zicht geweest. Geen jonge kinderen meer in de familie, dat helpt natuurlijk. Misschien helpt dat mee dat ik nog niet van een kerstgevoel heb.

Vanwege de verhuizing van mijn ouders gaat het traditionele familiegebeuren omgegooid worden, dus ook dat helpt natuurlijk niet mee. Het is goed dat m'n ouders gaan verhuizen, hun lijf past niet meer bij een huis met een trap.

Mijn werk is stressvol (er zijn allerlei deadlines op 1 januari), maar de stress is opeens omlaag gegaan. Misschien omdat er al maanden stress is, en er eindelijk besluiten zijn genomen. Zodat iedereen nu weet wat er kan en moet, en we allemaal niet meer rondrennen als kippen zonder kop, maar gewoon werk te doen hebben? In ieder geval voelt het raar, maar niet rustig. En al helemaal niet vredig, en niet af. Want de bergen werk zijn er nog zeker wel. Dus daar krijg ik ook geen kerstvakantiegevoel van.
Sinds een paar weken heb ik een ritme gevonden om met alle stress om te gaan, voldoende te doen, en ook thuis nog een beetje mens en moeder te zijn. En dat ritme is er nog steeds, geen verandering. Dus is het dan een bijzondere tijd?
Over een paar dagen heb ik wel vrij, maar de klussen liggen nog hoog, dus dat geeft niets van een vakantiegevoel.

Mijn zoon heeft wel kerstvakantie, maar omdat het examenjaar is, staan er nog een rij huiswerekklussen te wachten. Echt vakantiegevoel, nee. En met kerst is hij weg (naar zijn vader), dus uitkijken naar samen kerstdingen doen, nee.

Met vriendlief zal ik samen thuis zitten. Rust.
Eindelijk rust.
Dat zal fijn zijn. Daar kijk ik echt wel naar uit.
We hebben afgesproken dat we relaxt gaan eten (superheerlijke zuurkoolschotel en een stevige boerenkoolwok) en veel gaan lezen en luieren. Ik voel me nu al genieten en bijkomen.
Maar ik heb niet het gevoel dat er iets Kersterigs aankomt. Dus ik wacht af wat de komende dagen gaan brengen. Wie weet? Als ik me echt niet-winterig voel, kan ik altijd nog de hangmat in de huiskamer ophangen. Kerst nieuwe stijl?