Spaarhypotheek stukje wegwerken - stap 1 en 2.

We hadden afgelopen jaar weer kunnen sparen, dus ik wil weer een stuk afknabbelen van de hypotheek. Nu "alleen nog maar" uitzoeken hoe dat het gunstigst kan. Voor ons dan he.

De aflossingsvrije hypotheek is op een haar na gevild. De laatste paar honderd euro laat ik bewust staan. Enerzijds omdat je een bestaande hypotheek makkelijker kunt verhogen dan een nieuwe. Dat is een relatief, want banken zijn niet erg scheutig met hypotheken tegenwoordig, maar toch. En stiekum ben ik benieuwd wanneer DeBank wakker wordt en beseft dat het aanhouden van een mini-hypotheek (met hoofdsom van 3 cijfers) meer administratiekosten kost dan het ooit kan opbrengen. Ik wacht vol spanning op de aanbieding dit af te kunnen lossen en weg te kunnen strepen. Voorlopig staat de stand op 2 jaar......

De spaarhypotheek heb ik al 2 keer een bijstorting op gedaan, op het spaardepot, en daarbij de looptijd in laten korten. De maandlasten zijn daardoor een paar euro gewijzigd, maar niet serieus.
Zo heb ik al 6 jaar kunnen afsnoepen van de totale looptijd. Dit was de maximale bijstorting, had de bank berekend voor me, en dat kon mijn spaargeld leiden.
Ik begon lekker standaard met 30 jaar. Nu heeft de belasting een regel die een vrijstelling laat verdwijnen zodra je hypotheekduur korter wordt dan 20 jaar. Dus ik kan nog 4 jaar verder snoepen. Daarna is het de vraag hoeveel er nog af te snoepen door  bijstortingen in de vorm van verlaging van de maandlasten.

Dat heb ik maar vertaald in 4 concrete vragen, om voor mezelf mijn strategie uit kunnen stippelen:
1-Wat is het effect (looptijdverkorting) van een bijstorting (even groot als vorig jaar) in de vorm van aflossing op de hoofdsom?
2-wat is het effect (looptijdverkorting) diezelfde bijstorting als storting op het spaardepot?
3-wat is het effect (maandlastenverlaging) van diezelfde bijstorting als storting op het spaardepot?
4-wat zijn de laagste maandlasten waar ik ooit naartoe kan werken?

Dus de bank gebeld, het call center dan he. Want zo werkt de bank. De callcenter meneer was heel aardig en klantgericht. Hij snapte de vragen. Of ik bij aflossen al gedacht had aan een buffertje?
Een sympathieke (en tegenwoordig verplichte) vraag. Ik heb al een buffertje, kon ik hem verzekeren. Alleen niet bij zijn bank, maar een die richting een betere wereld investeert met mijn geld. Daarna mocht hij me verder helpen. Dat wil zeggen, hij kon geen antwoord geven op de 4 vragen, dat niet. Maar hij ging een afspraak regelen met een adviseur die de antwoorden wel kon geven. Dus dan wist ik het dan direct he.
Met wat gepuzzel (elke adviseur heeft een aparte agenda, die de callcenter meneer apart moet openen. En de computers zijn  nog steeds even traag als toen ik er werkte) kwamen we tot een afspraak 10 dagen later. En hij zou de vragen doorgeven alvast.
Mooi. Eerste stap gezet.

En 10 dagen later belde de adviseur. Ze had de 4 vragen zien staan, ja. Na de plichtplegingen (identificeren enzo, de vraag of ik een buffertje had, en wat vragen of ik wist hoe belastingregels rondom een spaarhypotheek zitten), bleek ook zij moeite te hebben met de banksystemen. Heel vervelend voor haar, en het gesprek liep af en toe met horten en stoten. Maar daar kon zij natuurlijk niets aan doen. Dat snap ik prima.
Wel jammer dat ze niet alleen in de systemen niet de informatie kon vinden die zij nodig had om haar beeld helder te krijgen. Ook jammer dat ik mijn vragen opnieuw moest stellen en het hele verhaal moest uitleggen. Maar goed, dit ging op kosten van de bank (zij hadden gebeld), dus ik heb gezellig gebabbeld en alles uitgelegd. En daarna had zij ook de vragen helder.

Maar ze kon nog steeds dingen niet vinden in het systeem, dus ze kon nog helemaal niets uitrekenen voor me.
Uiteindelijk heb ik gevraagd welke gegevens ze nodig had. De begindatum van de hypotheek? Die wist ik. Echt waar? En wist ik dat zeker? Tja, ik wist nog wanneer ik was verhuisd naar mijn fijne eigen huis, dus ja, op een dag of wat nauwkeurig wist ik dat wel. Nou, dan wilde ze daarmee rekenen. Wel op mijn verantwoording als het eventueel fout was! (ik kan me niet zo goed voorstellen wat een paar dagen op een totale hypotheekduur kunnen uitmaken in maandlasten. Dus dit risico nam ik manmoedig op me)
En die 4 vragen?

Ja, ja. Lastig.
Ik had de polis omgezet? Bij het veranderen van werkgever had de bank inderdaad er een andere administratie op gezet, dat moest, zei de adviseur toen. OKeeeeeee....
Ik had al eerder bijgestort? Ja. Zelfs al meerdere keren, twee keer om precies te zijn.

O Jee. Dan was ik een Lastig Geval. Dan kon ze het niet zomaar uitrekenen. Het systeem kon dat duidelijk niet aan. De uitkomsten die ze kreeg (met veel moeite), waren heel hoog, dat kon niet goed zijn. Ik was erg blij met haar, vertelde ik. Dat ze met haar vakkundige blik direct kon zien dat het raar was als een bijstorting een verhoging van een factor 3 op de maandlasten deed, zelfs als er geen looptijdverkorting in het resultaat zat.
En nu?
Tja. Het enige dat ze kon doen was het aan de administratie afdeling vragen om het definitief door te rekenen. Dan pas kon ze wat zeggen. En die afdeling was er niet op zaterdag, dus ze kon nu alleen een mail sturen met het hele verhaal. Dat ging ze zeker doen.
En dan ging ze me dinsdag bellen wanneer de afdeling het antwoord klaar had.

Dinsdag kwam, en was druk. Dus pas donderdag besefte ik dat debank nog niet gebeld had. Maar donderdagavond belde ze. Ze vertelde dat de afdeling nog 3 weken nodig had om de antwoorden te berekenen. Daar kon ze niets aan doen, want zij kon niet in de systemen.
Nu begrijp ik dat zij de afdelingen niet managet, en dat computers tegen kunnen zitten. En ik wilde wat cijfers ter lering ende vermaeck hebben, zodat ik mijn strategie kon bepalen. Dat de exacte cijfers misschien iets afwijken, mwah. Maar voorlopig had ik geen notie.
Ik stelde zomaar voor dat ik misschien ook iets wist van mijn hypotheek. En of ik haar kon helpen met gegevens, zodat ze kon rekenen.
Nou......
Wist ik dat echt?
En besefte ik dan wel dat ik geen echte berekende cijfers kreeg, dat het uiteindelijke verhaal kon afwijken?
Ik vertelde dat ik cijfers wilde om over na te denken.
Ja, maar ze kon geen definitieve cijfers berekenen. Dat stond haar systeem niet toe.

Toen werd ik boos.
En vroeg ik of debank voor cijfers over een gewone aflossing meer dan een maand nodig had. Want dat werd het onderhand. Dat was toch niet klantvriendelijk werken? (ik gebruikte de term die in de bankblaadjes intern wordt gebruikt om medewerkers te motiveren aardig te doen) En dat ik de zaak op mijn blog zou uitmeten. En op twitter.
AH! OH!
Nou, nou, tja. Als ik met INDICATIEVE cijfers dan kon leven, dan zou ze wel iets kunnen. Als ik maar besefte dat alles wat ik afwijkend vertelde, dat daarmee de definitieve cijfers beinvloedt werden. En dat die dan konden afwijken. Ja ja!
Maar ze wilde me graag helpen, hoor. Heus!
Dus als ik met al die onzekerheden kon leven, dan wilde ze die INDICATIEVE cijfers wel uit de systemen persen. Dat werk ging ze voor me doen.
En de definitieve cijfers kwamen later dan he!

Ze wilde 2 dingen weten, en die bleken ook nog in haar systemen te staan. En verder moest ze mijn verzekering hebben dat die bijstortingen alles waren.
Ik had de cijfers die avond nog in mijn mail. Meer dan een halfuur werk kan het niet geweest zijn, gezien de tijden.
Mooi, tweede stap ook gezet.

Dit weekend was druk met verhuizende ouders (die na 44 jaar hun huis verlaten), en een griepje ontwijken via bedrust.
Van de week ga ik stap 3 doen: de cijfers bekijken en de trend eruit melden. Want ik kan hier natuurlijk niets definitief aan ophangen, alleen maar patronen in ontdekken. Laat dat nou net zijn wat ik wilde! Ik wil mijn beslissing baseren op de logica en de ongeveer cijfers - en daar rustig over kunnen nadenken. Al wil ik geen 2 maanden op cijfers hoeven wachten.

Ik ben wel blij met alle cursussen gesprekstechniek die mijn baas me heeft laten doen. Ik had ze allemaal nodig om geen ruzie te krijgen met deze bankmedewerkers die hun systemen laten regeren. Nou ja, er is dus nog wat te verbeteren in de wereld.

Tot gauw!