Onverwachte bonussen.

Afgelopen vrijdag ben ik getrouwd. Het voelde alsof ik er 3 weken mee bezig was ipv 3 dagen. Trouwen vond ik vooraf eeehh eng, maar het niet alleen meegevallen, maar zelfs goed bevallen. Ik ben zelfs eigenlijk van de ene goede ervaring in de andere gevallen. Een aantal ervaringen hadden we bedacht en georganiseerd, maar een aantal hadden anderen geregeld, en er was zelfs een paar keer een spontaan cadeautje.

We hebben op de trouwlocatie geslapen, in de B&B daar. Als een soort huwelijksnacht (tja, die doen wij ervoor. Mijn bruidsjurk was toch niet wit, dus dat kon wel ;-) )
Het begon 's ochtends al dat de zoon van VL, eehh, mijn aanstaande, bij ons ontbijt berichtte WEL te komen. Hij heeft er 6 maanden over gedacht en gedubd, maar op het laatste moment durfde hij het toch aan. Dat was een fantastische meevaller.

Na het ontbijt makeuppen (nieuwe ervaring, doe ik nooit) en jurk aan. Een klusje van 2 uur, bleek.
Ik had een lekker dik en watervast oogpotlood/oogschaduw gekocht. Handig. Alleen bleek de punt niet gebroken, maar vermorzeld. En te dik voor een puntenslijper. Dus ik met een mesje op timmermanswijze een nieuwe punt hakken. En dan kom je erachter dat je brokjes wegschieten. Van watervast oogpotlood.  Levert een volledig artistiek en design compositie op, ech wel.
Gelukkig was er zeep en keukenpapier, dus geen blijvende schade, aan mij noch het appartement.
Daarna kwam de vriendin binnen, die de jurk met me heeft uitgezocht, om me helpen m aan te trekken.
En ze had een sjaal mee, die ze had gehaakt. We hoopten dat -ie erbij paste, en dat  was fantastisch gelukt! Hij kleurde bij het kant van de jurk, en had ook een vergelijkbaar patroon. Behalve in het midden, daar waren libellen gehaakt, en dat leek dan weer op de lange veter die achterin m'n jurk zat. Gemaakt van wol, wat de temperatuur precies leefbaar deed zijn voor me (jurk met blote schouders is ook een risico voor 1 mei hè). Zo lief, en het werkte zo goed uit.

De vriendin die ceremonie meester was kwam tegelijk aan. En dat was niet alleen gezellig maar ook erg praktisch: ik bleek twee dames nodig te hebben om me in de jurk te krijgen. Ik was wel genoeg afgevallen, maar met zo'n veter zijn er toch 4 handen op 1 buik nodig (en ik moest met wijde armen staan..). Duwen en veter trekken, enn.... het paste.
Gelachen dus, en alles kwam goed.

Daarna een rondje foto's met de fiets, en de fotograaf.Was er onderweg nog een wandelaar die ons zag, ook foto's nam. En die foto's een half uur later ons kwam overhandigen. Lief hè! Zomaar een onverwachts cadeautje.
De gasten verwelkomen. Genieten van de zon, want die was er de hele dag.
De ceremonie, met een ontzettend wijze en lieve ambtenaar. Het bankje waar we op zaten:

(Sorry, ik wil nog privé blijven op dit blog, dus ik zet geen foto's met herkenbare zaken of gezichten neer)
De taart (heerlijk!)
Lekker fietsen naar de feestlocatie. Een setje vrienden en neefjes en nichtjes fietsen mee. En met z'n allen hebben we de expeditie tot een goed eind gebracht, zelfs toen er 1,4 km fietspad opgebroken was. Zo'n fietspad, dat 40 cm berm heeft aan weerszijden, met daarnaast water (aan weerszijden). Op zo'n fietspad ligt dan geen asfalt maar grind en gravel en zitten gaten in van 30 cm diep, over de hele breedte van het pad. U ziet het voor u?
Voor ons was het rustig doorgaan, of eroverheen gelopen, en daarna konden we weer fietsen. 's Avonds bleken m'n kousen niet helemaal heel meer te zijn, gek he? ;-)

Op de feestlocatie (een bioboerderij) heerlijk gebbqt met vlees en fantastische salades. Daarna was er bier van onze favoriete brouwerij, en muziek.
En zelfs cadeaus. Wij wisten niet wat we wilden, dus we hadden reisjes of "inspiratie" gevraagd. We kregen van iedereen een opdracht: om ergens naartoe te gaan en iets te bekijken of beleven. Heerlijke ideeën, en veel lieve ook! Hadden we niet verwacht, maar we hebben hiermee het gevoel dat we met al onze vrienden op weekendjes-weg en vakantie gaan.
Muziek en veel gezelligheid. Een soort van roes, al heb ik over de hele avond 2 biertjes gedronken.
En toen was het alweer voorbij.

Eh nee: mijn schoonzussen hadden besloten dat wij niet naar huis gingen voor die nacht, maar vlak in de buurt daar een B&B kamer kregen.
OK, prima. Wij konden nog wel een stukje fietsen.

De smiechten van schoonzussen hadden echter samengezworen: we werden lieflijk een of andere deur ingewerkt, en zagen daar:

Toen werd het me teveel. Toen moest ik echt janken. Want ze hadden ons lievelingsdrankje gevonden, speciaal lieve glaasjes gekocht en met bloemblaadjes heel hard gewerkt. Allemaal moeite voor ons, zodat wij zouden voelen dat ze ons alle goed toewensten. En zoveel zorg ben ik niet gewend, dus mijn mascara en oogpotlood zwommen toen aardig weg.
Gelukkig was de douche prima.
We hebben heel goed geslapen die nacht.

De volgende dag was het opruimen en (in de zon!) napraten met alle familie die in de buurt was blijven slapen. Iedereen bleek het een heerlijke dag te hebben gevonden. En ik had opeens het gevoel dat ik er echt een familie bij had gekregen. Bizar, misschien onlogisch, maar goed gevoel. Het duurde dus tot einde van de dag voordat we thuis waren.

En zondag kwam een ver-weg vriend langs. En maandag hard aan de slag met examenhulp en solicitiatievoorbereiding. Dus vandaar dat het zo bizar lang heeft geduurd voor dit verslag er stond, en dat ik op het renteblog heb gereageerd.
Misschien ook omdat alle die mooie dingen me toch wel een stukje van deze wereld hebben getild, en ik dit stukje zonneschijn goed wil genieten en onthouden.
Of het de mooiste dag van m'n leven is? Ach, ik ben 40+ en heb al zoveel meegemaakt dat ik dat niet helemaal zeker kan zeggen. Maar dit was een dag die ik niet had verwacht en niet wil vergeten.
Zo'n goed leven heb ik nooit kunnen bedenken.

Update: mijn ex-vriend is trouwens nog steeds lief voor me. Laat ik er maar op proosten dat dat nog lang mag duren!