Vrije tijd nuttig besteden en consuminderen.

Met het huwelijk dat dichterbij komt, zijn we er ook steeds meer tijd aan kwijt. Tijd die deels niet te voorkomen is (de gemeente nog bepaalde papieren sturen...), en deels voortkomt uit het feit dat we veel dingen zelf doen. Is het nou verstandig om dingen zelf te doen ipv in te kopen?

Dat zelf doen is een keuze vanuit consuminderen: zelf alcoholica inkopen is goedkoper. Al doen we het voor dit feest niet altijd op z'n goedkoopst, want we hebben bijzondere biertjes ontdekt die we willen delen met onze gasten, en die zijn niet gekozen op goedkoopte. Toch denk ik dat we al met al een deel van de kosten omzeilen door dingen zelf te doen. Dat is iets waar we allebei wel oog voor hebben, en energie in willen steken.

Nou heb ik geen zin om uit te rekenen hoeveel, dus wie weet houdt ik onszelf voor de gek.

Maar ik merk dat het zelf doen ook betekent dat we veel dingen precies volgens onze wensen maken of kiezen. En dat voelt bijzonder en goed, zeker voor een speciale dag als deze.

De bruidsjurk heb ik op maat laten maken, precies in de kleur die ik wilde en met wat aparte aspecten (we gaan fietsen in de jurk, op onze ligfietstandem....). Normale bruidswinkels vonden dit hele lastige zaken, zou erg lang gaan duren, en naar de kosten heb ik niet eens durven vragen. Terwijl fietsen is wat ons bindt en wat we het liefste doen. En toen bleek de maatjurk (bij dat aparte zaakje via internet) minder te kosten dan de meeste jurken in de winkel. Dus: en precies wat ik zocht, en schappelijk voor het budget. En de fiets hadden we al, dus die kost niets meer.

En dan is er nog het feit dat door het zelf doen of zelf maken, we veel meer genieten. We hebben niet alleen het feest, maar ook alle voorbereidingen waar we van genieten. Ik ben al maanden aan het haken voor corsages en versieringen, die we verder dus beperkt kopen. Bij elk haakseltje geniet ik al voor.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat zaken die we niet leuk vinden om te doen, dat we die uitbesteden (of aan vrienden/familie vragen). Dat is natuurlijk wel luxe manier van werken. 

Ongetwijfeld kan het budget dus nog wel lager, en gaan we niet voor het minimum aan geld. De consuminder politie kan dus vast bonnen gaan uitschrijven. Tja, consuminderen is een gewoonte, maar geen heilig doel voor ons. Dit feest is om te beginnen al niet "nodig", dus alleen een luxe uitgave voor ons gevoel. Een luxe die we nog deels consuminderig invullen.

Maar ik vind het wel bijzonder om te merken dat onze consuminder gewoonten niet alleen geld besparen, maar ook zorgt dat we zoveel meer genieten. Omdat we bewust kiezen voor een boerderij ipv een partycentrum, en genieten van het maken van bloemenmandjes.

En dan is er nog het feit dat ik door het maken en (zelf) organiseren allerlei zaken leer. Hoe vraag je iets aan verschillende personen, zodat ze het nog doen ook? Hoe maak je beklede mandjes? 

Die kennis kan ik vast nog gebruiken. Dat merk ik tegenwoordig steeds vaker: dat ik dingen ken, kan en weet is geloof ik bijzonder. Terwijl het vaak voortkomt uit consuminderklussen.

Dan hoor ik nog wel eens van mensen dat ze dit "werken voor jezelf" vervelend vinden en dat het zo weinig oplevert.

Tja, als uurloon geloof ik best dat ik daar niet voor naar een baas ga. Maar alle beetjes die ik kan besparen met werk dat ik niet vervelend vind, vind ik pure winst. En de meeste zaken brengen me niet alleen kleine beetjes euro, maar ook allerlei soorten lol en genieten. 

En dat heb ik dingen die ik inkoop niet: regelen en afspreken is een gedoe, en dan kan het ook prima nog fout lopen of anders lopen dan ik wenste. Of ik kom uit bij zeer sjieke zaken, die eerder gelikt dan persoonlijk aanvoelen.

Ik zou al deze voorbereidingsuren ook extra TV hebben kunnen kijken of gaan wandelen of extra uren solliciteren. Maar de herinneringen van het voorbereiden en de voorpret (en hopelijk ook van de dag), die voelen toch echt onbetaalbaar. Mijn tijdsbudget besteed ik dan goed, vind ik. Want mijn levenstijd is ook zeker niet oneindig. Ik besteed mijn leven met meer (geluks)rendement als ik mijn tijd en aandacht in het voorbereiding stop, dan als ik er euro's in stop. 

Nu kan je geluksrendement per besteed uur verschillen van het werk en de situatie. Maar als je alleen euro's per uur telt en optimaliseert, dan kom je niet tot het goede antwoord. Dat ervaar ik de laatste tijd erg sterk. Het voorbereiden laat me over allerlei aspecten van het huwelijk nadenken, genieten en leren, en dat zou ik zeker niet willen missen. Ik geloof zelfs dat ik als mens stukjes groei hierdoor.

Al kan ik de winst-die-geen-euro's-is niet zichtbaar in een portemonnee stoppen, ik voel me juist erg rijk met het besteden van onze (vrije) tijd.