Ik lees al een tijd consuminder blogs. Eerst alleen lezen, toen reageren. De reacties worden steeds langer, dus het lijkt me eerlijker zelf een blog te schrijven. Over goed leven, geld uitgeven (of juist niet), consuminderen, genieten, en vergelijkbare onderwerpen.
Niet zozeer om uit te komen met mijn geld. Ik heb al een tijd een redelijk bewuste levensstijl, en geef m'n geld uit aan wat mijn huishouden moet en wat mijn huishouden wil, en niet meer. Dat we dit kunnen uitgeven (moet-geld en wil-geld) vind ik een waanzinnig luxe situatie - al vinden mijn collega's me soms raar vrekkig. We houden na dit uitgeven de meeste maanden geld over, en sparen dus. Vorig jaar zo'n 40% van alle inkomsten. Voelt volledig bizar, omdat ik ook tijden heb gekend dat ik heel strak moest budgetteren om alle noodzakelijkheden te kunnen redden.
En als ik zie met welke bedragen diverse bloggers rondkomen, ben ik het niet met mijn collega's eens, en vind ik mezelf echt niet vrekkig, en inderdaad luxe levend. Dus als mijn collega's niet voorbij hun rijke universum kunnen kijken, da's dan jammer voor hen.
Ik beschouw mijn leven als rijk, zelfs bizar rijk. En dat rijke gevoel wil ik delen. Het gevoel dat ik opdoe als ik buiten loop of fiets, als ik iets heerlijks beleef. Veel van deze zaken zijn niet geld afhankelijk (soms wel iets, maar veel minder dan een hoop Nederlanders denken). Daarin ben ik het eens met MrMoneymustache. Ik vind zijn filosofie en levensstijl navolgenswaardig, al ben ik in de praktijk nog niet zo ver als hij. Nou ja, dan blijft er wat te leren over.
Ik zal niet veel over consuminder tips schrijven, daarin buig ik beleefd voor de veel grotere kennis en kunde van andere bloggers. Misschien zal ik af en toe doorverwijzen.
Dat leren hoop ik zelf te blijven doen van allerlei consuminder blogs, zodat ik niet langzaam wegzak richting mijn omgeving (best wel welvarende burgers). Dat ik actief blijf opletten waar mijn geld naartoe gaat, wat mij betreft richting een vroeg pensioen. Dat is een soort droom: dat ik over een aantal jaar niet meer HOEF te werken. Of dat ik tussen nu en mijn pensioen een aantal keer een lange periode kan reizen of een niet-betaalde baan kan uitvoeren, omdat ik niet continue afhankelijk ben van een salaris. Dat zou ik de ultieme luxe vinden. Ik weet niet of een echt pensioen voor mijn 67e mogelijk is, al zou dat fijn zijn - mijn partner is 8 jaar ouder.
Verder hoop ik dat door het delen van mijn gevoel van wat rijk is, mensen te kunnen laten beseffen waar geld wèl een verschil maakt, en waar niet.Zodat ze meer kunnen kiezen en minder het gevoel hebben dat alles ze overkomt. Er zijn stiekum best een hoop keuzes in het leven, zelfs als je geld bepaald niet oneindig is. Die winst zal minder zichtbaar zijn voor mij, maar die winst hoop ik wel aan anderen te geven.
Verder ben ik heel nieuwgierig hoe vaak ik kan bloggen.
Ik werk fulltime, heb een man en kind, doe vrijwilligerswerk. Maar als ik daartussendoor blogs kan lezen, moet ik er toch af en toe een kunnen schrijven - denk ik nu. En me optrekken aan Annemiek van Deursen, die er 4 per week kan maken.
Ik hoop in ieder geval blogs te schrijven die het lezen waard zijn, dus ik wil me meer richten op goede of mooie blogs dan veel blogs.
Tot zo ver de goede voornemens.
Aan de schrijf!
Oh fijn, je eigen blog, ja voor mij dan hoor, om te lezen haha. Want je weet schijnbaar veel over bepaalde (hypotheek)zaken. Die zijn voor mij sinds dit jaar allemaal nieuw, dus ik lees er graag meer over.
BeantwoordenVerwijderenDank je.
BeantwoordenVerwijderenOeps - weet ik zoveel van hypotheken? Ik ben geen adviseur. Ik ben wel iemand die zaken uitzoekt tot ze het snapt. En dan zijn zaken niet zo ingewikkeld, als je het systeem doorhebt.
Misschien doe ik nog wel eens een serie uitleg over de logica van hypotheken. Ik hou het in portefeuille!