Zo meteen lekker fietsen naar de verantwoorde bakker ver weg.
Tegenwoordig heb ik in dat ik-ben-bij-stadium nog tijd over op een dag. M'n gezondheid, familie & kind en werk heb ik de afgelopen jaren efficient georganiseerd (alleenstaande werkende moeder, dan wil je wel). Gekozen wat ik belangrijk vind, en wat echt moet. Dat doe ik. De rest beschouw ik als luxe, dat WIL ik alleen maar.
Met die wil-dingen kan een mens zich goed gek maken. Want dat zijn de zaken die voor mij "een goed leven" omvatten. En dat zijn er veel!
Ik wil boeken lezen. Uitrusten. Fit worden en blijven. Bijdragen aan een betere wereld, door vrijwilligers werk te doen. O en wat zijn er veel goede doelen waar je aan kunt bijdragen! Blogs lezen ter lering en ter vermaeck. Nieuwe vaardigheden leren (houtbewerking, recykleren, auto onderhoud, onderhandelen). Vrienden maken en blijven ontmoeten. Eenvoudiger leven. Leuke dingen doen en genieten. Sparen voor m'n pensioen of lange vakantien, dus tijd besteden aan consuminderen, investeren en budgetteren.
Ga ik me nog niet eens druk maken over mode, afslanken en TV. (die wil ik niet, levert mij niet genoeg lol op)
Sommige zaken zijn wel te combineren: vrijwilligerswerk kan heel leuk zijn. Met de fiets verantwoorde boodschappen doen, zo fit worden, benzine sparen en tegelijk genieten van het goede weer scoort ook vinkjes op meerdere lijstjes. Met de poes in de zon zitten en het verhaal van zoon aanhoren. Met vriend samen koken.
Maar alles doen, nee, dat gaat niet lukken. Dat wordt kiezen. En kiezen betekent ook dingen laten liggen. Een deel van een goed leven laten liggen, dat voelt erg. Erg eng. Gaat mijn leven dan wel goed, en is het wel een goed leven, als ik goede en zinvolle dingen laat liggen?
Grappig he, hoe makkelijk een mens de niet-dingen wel telt, en de wel-dingen niet. Want de angst overstemt mijn genieten en mijn trots over mijn leven, terwijl het een leven is waar ik serieus van geniet en echt trots op ben. Dus waar zou ik bang van moeten zijn? Irrationele angst. Maar daarmee helaas niet minder aanwezig in mijn koppie.
Hoe ga ik nu kiezen? Hoe weet ik nu dat ik het goede kies?
Mijn tijd en energie zijn in gezonde mate aanwezig, maar toch loop ik tegen precies hetzelfde dillemma op als Min of Meer: ik wil meer dan ik kan.
Wat kies je dan? (tips welkom!)
Ik doe het nu maar door ook in mijn wil-dingen prioriteiten te stellen: Als mijn wil-dingen helpen bij mijn moet-dingen, krijgen ze voorrang. (Genieten helpt me beter ontspannen en uitrusten, waardoor ik een betere moeder en werknemer ben. Blogs lezen helpt me m'n financien beter te doen). En daarmee is mijn tijd al meer dan gevuld.
En met die keuzes moet de rest van de wereld het maar doen.
Ik heb me bij een probleemfase in mijn leven beloofd dat de angst niet meer ging winnen. Dus ik gooi het rucksichtlos van me af. Ik denk na, ik kies, en dan.... doe ik gewoon maar.
Ik vraag bij mijn naasten wel af en toe of ik goed kies. En ik check of de moet-dingen goed lopen. Verder.... gok ik zo mijn leven maar.
Maar het duiveltje van het niet-goed-genoeg leven blijft fluisteren.
Ik weeg wel af, al tijden. En probeer soms wat nieuws.
TV kijken levert me minder goed gevoel op dan met iemand kletsen of een blog lezen of schrijven. Dus TV komt er niet van. Recykleren heb ik niet nodig (m'n klerenkast is vol), maar vind ik wel leuk. Dus ik heb een vestje gemaakt van een t-shirt tijdens de WKwedstrijden, maar verder komt t er niet van.
Daarnaast vraag ik me af of mijn bijdrage ook echt helpt om de wereld fractie beter te krijgen. Wat mijn acties voor mijn eigen leven (huisgenoten, financien, fitheid) doen, kan ik wel zien. Maar voor de hele wereld? Dat vrijwilligerswerk dat de wereld op heel veel manieren wil verbeteren? Neem ik dan niet een pietsie klein tikje-beetje veel hooi op mijn vork? Ik ben Putin niet, die de halve wereld komt redden. Misschien moet ik (ook) een goede tik op mijn ..... hebben om me wat in te tomen. Wat denken jullie?
Heeft iemand nog tips om een goed leven makkelijker of beter te kiezen? Want die angst mag best een goede tik op z'n .... hebben.
Ik herken jouw dilemma wel wat. Af en toe moet ik de rem even op mijzelf zetten. Ik doe oa door op de bank te gaan zitten en een mindmap van mijn gedachten te maken. Ik schrijf op wat wat ik MOET, wat ik WIL en, niet onbelangrijk wat ik NIET WIL. De punten mooi geordend en zwart wit op papier geeft mij rust en overzicht. Voorheen maakte ik hiervan weer een todo lijst maar ik merkte dat het mij onrustig maakte omdat ik de zo lang leek/ was. Om mijzelf af te remmen maak ik een planning. Ik wil bijv allemaal creatieve dingen doen, en heb hiervoor een planning gemaakt. Deze maand wil ik besteden aan het maken van kaartjes. Ik hoef me nu niet druk te maken over breipatronen voor een sjaal want dat heb ik "ingepland" voor een andere maand. Het remmen en plannen geeft mij rust en vergroot mijn creativiteit. Succes!
BeantwoordenVerwijderenzoiets doe ik ook 2x/jaar. Resulterend in 3-7 voornemens, liefst met prio ervoor. Maakt het leven elke keer handiger, leuker of beter. En helpt me als kompas in de keuzes van het hectische dagelijkse.
VerwijderenMaar de angst blijft. Stom he?
Herkenbaar. Ik heb soms het gevoel dat er zo veel dingen zijn die ik nog WIL doen maar vaak ontbreekt daar de tijd, geld of energie voor. Ik plan bewust mijn weekenden zonder dat we dingen MOETEN want ik moet al zo veel doordeweeks. Weekenden zijn voor elkaar en ik laat de wereld dan aan me voorbij denderen. Maar toch heb ik soms een stemmetje die zachtjes in me fluistert maar je zou dit of dat kunnen doen en dat zijn dingen die ik allemaal leuk vind. Alleen doe ik die dingen alleen als ik het echt WIL. Komt het erop aan dat vind ik thuis zijn toch het fijnste.
BeantwoordenVerwijderenLastig he, al die wil-duiveltjes die fluisteren. Maar jullie leven klinkt goed, als ik je blog lees. Ik hoop voor je dat je dat vast kan houden.
BeantwoordenVerwijderen