Een hypotheek is een lening met onderpand.
Da's eigenlijk alles.
En een lening betaal je terug - met rente.
Elke maand betaal je rente. En je betaalt rente totdat alles is terugbetaald.
Terugbetalen doe je meestal elke maand een stukje, en soms in 1x aan het eind.
Een lening is een deal, een overeenkomst. Een overeenkomst wordt betrouwbaarder als deze zwart-op-wit, bij een betrouwbare partij. Dan weet iedereen waar die zich aan te houden heeft, en dat het ook echt is afgepsroken. Een notaris is vaak de betrouwbare partij. Die weet ook de juiste bewoordingen, waar niemand onderuit kan, en iedereen zijn rechten en plichten in kent.
Bij een lening heeft de uitlener een risico. Misschien betaal je niet alles terug.
Dat kan in de eerste maand gebeuren. Of in de laatste maand. Of er tussenin. Dat is wel heel verdrietig voor de uitlener.
Om dat risico te verminderen, wil de uitlener een vorm van zekerheid. Hoe concreter, hoe beter.
Bijvoorbeeld een onderpand. Een onderpand is iets met waarde wat je aan de uitlener geeft, totdat je de lening hebt terugbetaalt. Als je niet terugbetaalt, mag de uitlener je onderpand verkopen en met de opbrengst de lening vereffenen. Hypotheek is een oud-grieks woord voor onderpand. Hypotheek was vroeger een duur woord voor onderpand, nu is het vakjargon geworden, met allerlei regels die erbij gelden. Dure woorden klonken en klinken ingewikkelder en betrouwbaarder, dat weet elke marketeer. En als mensen door dure woorden het niet zelf gaan doen, maar daardoor op de bank vertrouwen, des te beter.
Bij een huis is er een simpel onderpand mogelijk: je geeft je huis in onderpand. De bank is dan juridisch eigenaar van je huis, jij leent het geld van de bank en jij gebruikt het huis. Je woont erin.
Dat is alles.
Dat is de gedachte, dat is het idee.
Je mag in een hypotheekhuis meer doen dan een huurder. Verbouwen is geen punt. Maar uiteindelijk heeft de bank het voor het zeggen (bijvoorbeeld over verbouwen of over kamers verhuren), die is tenslotte de echte eigenaar. Er staat dan ook altijd in de kleine lettertjes van de hypotheekakte dat je zaken die de waarde van het huis veranderen, aan de bank moet melden. Zolang die hypotheekakte geldig is.
Soms is een uitlener ook tevreden met een garantie: iemand die belooft te gaan betalen als jij niet betaalt. Garant stellen, heet dat. Natuurlijk zet je die belofte ook zwart-op-wit, liefst bij een notaris.
Nou zijn er wel van details die kunnen varieren in de deal die je met de uitlener maakt. En daar kun je dan keuzes in maken.
Wanneer je rente betaalt, of je een vaste rente afspreekt.
Of je aflost, en in welke porties je aflost.
Hoe lang de lening duurt.
Hoeveel risico je wil lopen, of hoeveel risico de bank wil lopen. (ook de uitlener kan zaken kiezen, het is een deal tussen 2 partijen)
Dat zijn de meestvoorkomende keuzes. Maar voel je vooral vrij om zelf varianten te bedenken, en in de onderhandeling met een uitlener voor te stellen. Misschien even wennen voor de uitlener.
En zelfs de uitlener kun je kiezen: ook een familielid mag een hypothecaire lening verstrekken. (en ook dan kun je het van de belasting aftrekken, als de lening aan de belastingvoorwaarden voldoet)
Bij de bank werken verdienbedenkers die de keuzes bij een lening hebben gemaakt en die vaste keuzes hebben vertaald in "producten". Met allerlei namen waar marketing goed over heeft nagedacht. Met voorwaarden waar juristen een puntje aan hebben gezogen.
Maar het blijft gewoon een lening met onderpand.
En zoals bij elke lening geldt:
Kort lenen is kort maar hevig betalen. En daarna ben je klaar.
Lang lenen is minder betalen per maand, dus je houdt meer over. En je betaalt wel veel langer. (en er komt nog een blog over de rente, daar zit wat geniepigs in over ongemerkt veel van die rente betalen)
Wat wil je? Wat is wijsheid? - dat hangt af van wat je wil in je leven, of wat je vind dat je moet. Maar dat is een heel nieuw chapiter.
Helder verhaal. Geen verrassingen zover, maar wel netjes op een rij.
BeantwoordenVerwijderen