zaterdag 8 april 2017

Zithoek past best op de fiets

Op mijn eigen kamer heb ik nu een zithoek. En ik heb m met de fiets opgehaald. Dus ik ben heel trots op mezelf vandaag. En gelukkig in mn nieuwe leeshoek.

Nu moet ik jullie wel een beetje  teleurstellen, na deze pretentieuze titel.
Mijn kamer is niet groot. Het is de entresol boven onze slaapkamer. Hij is 3 m lang, ruim 2 m breed, en heeft 2 schuine zijden. Het horizontale plafond is 20 cm breed.....

Dus groot is de kamer echt niet. Hij is zeg maar... eeeh.. klein. Wel groter dan mijn vorige kamer, die was 2x2 meter, onder de schuine kant.
En ik vind het heerlijk, ik heb iets met "onder de schuine kant" leven. Evengoed, is het wel een tetrispuzzeltje om daar mijn bureau en mijn zit/lees/mediteerhoek in te passen.

Het bureau was vorig jaar al gelukt. Fijn dat die zo snel af was, omdat ik regelmatig een dag thuiswerk. En daar was ook ruim plek voor.
En we hadden een extra raam in de voorgevel laten maken, zodat het ook echt als kamer voelt. Er was al een velux raam, maar nu is het echt een kamer-kamer.

De zithoek was tot nu toe 2 schapevachten in de hoek bij de trap, tegen de leuning aan. Met uitzicht op beide ramen, dat dan wel. En toch wel eeh..  spartaans.
In deze "riante" kamer past natuurlijk een gewone stoel ook niet, laat staan een bank. Toch wilde ik wel iets lekkerder zitten dan op de grond op een vachtje.

Nu vond ik bij mijn hofleverancier (de kringloopwinkel), een zitzak. In mijn favoriete kleur. En van precies de juiste hoogte, en breedte. Lekker zittend. Helemaal gaaf, geen krasje of slijtplekje. Voor vijf en een halve euro.
Ik kwam alleen maar voor een ijsscheplepel en een opbergmandje. Maar dit stond al een tijd op mn verlanglijst, maar op Marktp.laats kon ik maar geen geschikte vinden. En waar ik een budget van een tientje had gesteld.
Dus het mocht van mezelf.
Dus ik heb m meegenomen, zomaar pardoes.
Gewoon op de fiets.



Natuurlijk was ik op de fiets, de winkel zit bij ons 3 straten verderop. Duh!

Maar zo'n zitzak op de fiets, is niet helemaal gewoon natuurlijk. Aan de andere kant: zo'n zitzak is goed te vormen. Een stuk in "fietstasvorm" maken lukt makkelijk. En hij is niet zwaar. Dus het past best wel. En dat touwtje dat je op de foto ziet, heb ik toch altijd bij me, want dat zit aan de fietstas vast tegenwoordig (nu we op 4 fietsminuten van de kringloop wonen).
Is dit nu out-of-the-box denken?
Ik zal maar zeggen out-of-the-fietstas vervoer.
En enniewee, ze hier zijn ze wel wat gewend, want ik zag niemand omkijken toen ik naar huis fietste. Het fietste ook prima.

En het naar boven tillen, helemaal naar "zolder" was natuurlijk nog veel makkelijker.

Nu zit ik lekker op mijn kamer. Heel lekker, precies hoog genoeg om comfortabel te zitten met mn benen, en ik pas precies onder de schuine kant. Lekker knus.

Ik heb even snel een foto gemaakt van mijn hoekje.
Dus even een spoiler: niet schrikken van mijn hoekje op zolder, hoor.

Ik ruim goed op, vind ik, en ik hou alleen de dingen waar ik emoties bij heb. Maar die hou ik wel graag in mn eigen hoekjes... Dus de foto is zoals ik hier leef 
en geniet, 
niet zoals een stylist het mooi maakt voor een catalogus. 
Ik zit hier omringd dus door mijn lieve dingen, in mijn eigen hokje. Ik zie de hemel als ik hier zit. En 's ochtends heb ik de ochtendzon, totaan de middag.
Nu hoor ik allerlei vogeltjes fluiten, en soms de kippetjes van de buurman. Terwijl ik dus zit met mn boek en thee.
Dat is een goed leven.

En dan ben ik ook nog blij dat ik geen milieubelasting heb veroorzaakt, geen last had van levertijden, en het spaargeld lekker op de rekening kon laten staan (waar ik trouwens eens wat mee moet gaan doen ivm rente. Even op de to-do-lijst zetten)

Jazeker, ben ik blij met mijn fiets. En het touwtje.
Vervoeren jullie ook wel eens rare dingen op de fiets? En hoe reageren mensen dan?