vrijdag 15 november 2019

Eruit/ Erin

Eindelijk, eindelijk is er weer week aan het eind van mijn energie. In plaats van nog een heel stuk werkweek door te moeten (als je eigenlijk al helemaal moe bent).
En dan ben ik ook nog zon moeder die d'r zoon wil helpen. Want echte depressie (met pijn en volledige apathie er bij). Dat terwijl hij zich door een studie worstelt die modern lesgeeft ipv didactisch verantwoord, laat staan goed lesgeeft aan een autist. En in onze moderne samenleving is zorg bureaucratisch, vol wachtlijsten en mantelzorg, dus ik had genoeg te doen om te zorgen dat hij van de zelfmoordlijst af kwam.

En tussendoor ben ik langzaam uit die overgang gekomen. De overgang die bij mij sneaky veel energie wegzoog. En concentratie vernaggelde. En irritaties onder een elektronenmicroscoop legde, of was dat "gewoon" een depressie?
Het was fijn weer nachten door te kunnen slapen. Het is fijn als je je weer kunt herinneren wat je aan het doen was. En een klus of puzzel te kunnen maken. Het is heel fijn als je je eigen gedachten weer kan afmaken in je hoofd, dus weer kunt nadenken.
En mn omgeving vindt het ook heel fijn dat ik weer gezellig doe. Weer eens een klus oppak. Beloftes kan houden. Met een idee kom.

Eigenlijk zodra die staat zich een beetje aandiende, zakt zoonlief door zn hoeven. Dus m'n energie en ideen gingen eerst naar zijn hulp, met hem gepraat en gebeld, formulieren voor m ingevuld, voor hem gebeld. En na 16 maanden inschrijving heeft hij sinds deze zomer goede begeleiding, die niet alleen er voldoende uren is, maar ook snapt waar z'n problemen zitten en af en toe een oplossing weet. En de GGZ heeft net 2 maanden langer ook contact met m en doet behandelingen. Dus langzaam kruipt zoonlief uit t gat en durf ik 's avonds te ontspannen.
Weet je dat dat letterlijk verandert wat je ziet van de wereld? Ik kan weer genieten van n kop thee. Ik kan weer nieuws kijken zonder irritatie of verdriet. Ik zie zelfs weer bloemen in de berm. Best wel aardig zo, die wereld.

Dus nu zelfs tijd+energie om m'n password te vernieuwen (tuurlijk, die was ik vergeten) en een blogje te tikken.
Ben benieuwd hoe dat zich in de toekomst gaat uitwerken. k hoop dat ik wat blogdraden weer kan oppakken en wat nieuwe kan starten.
Volgende blog ga ik verder, en heb ik wel een spannend verhaal over onze geldzaken. Ben benieuwd wanneer me dat lukt (ik heb goede voornemens van morgen ofzo, maar het zou zo maar volgende week kunnen worden)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten