De bank kan het niet leuker maken, o, toch nog.

Ons huis is verkocht. Fijn. Dus krijgen we een berg papier om alles netjes af te wikkelen. Niet zo fijn, maar hoort er bij. Dat weet je en je overleeft het meestal wel. Behalve dat ik nu bestolen lijk te worden door mijn bank. Vergeleken met de bank is trouwens de belastingdienst een open en helder verhaal en een makkie om te regelen. Hoewel......

De notaris stuurde keurig een mail met wat er allemaal moest. Even zuchten, even steunen, even zoeken in de kast en scannen, en het meeste zat in de mailbox. Daarna nog een energielabel gedaan. Prima. Weer een klus geklaard, en was een uurtje werk. (En daarna mocht ik een chocolaatje van mezelf)

Alleen dat regeltje over het verrekenen van de hypotheek.... Toch maar even navragen bij de bank.
Wij hebben een hypotheek, deels aflosvrij (die op 400 euro na is afgelost), deels spaar (waar ik nogal wat heb bijgestort).
De hypotheek is 70% van de WOZ waar van het huis, en we hebben voor iets meer dan WOZ verkocht. Dus we krijgen wat gestort van de notaris bij de overdracht (noemt de belastingdienst "overwaarde"). Mooi. En goed gedaan van ons, toch?
(en logisch, gezien de aflossingen zeven jaar geleden)
En dan is er geld in de spaarhypotheek (het "spaardepot").
Ik dacht dat eggies nog dat een bankspaarrekening was, maar de bank heeft het over een verzekering. Kwam ik vorig jaar achter en is GRRRRRRRRR. Want daar had ik specifiek om gevraagd om dat NIET te hebben. Maar enniewee.
Er zit geld in, en dat komt eruit bij verkoop.
Dat klopt en telt mooi op bij de overwaarde. Maakt een mooi bedrag wat we tegemoet zien.

Nu zit ik met mijn hypotheek bij De bank. ABNAMRO. Als mede-aandeelhouder (70% is nog in handen van de staat) hoop ik dat ABNAMRO dit soort kernactiviteiten gewoon goed doet, en zo marktaandeel houdt. Als oud-medewerker weet ik, hoe draconisch de bureaucratie was en toch nog steeds is (al gaat het langzaam beter).
Maar het antwoord dat ik kreeg toen ik aan een hypotheekdeskundige vroeg of het spaardepot verrekend kon wordt op de overdrachtsdatum, maakte me verdrietig.
Want nee, verrekenen bij de notaris kon niet. Pas na overdracht konden de formulieren (let op het meervoud!) naar me toe gestuurd worden. Maar dan zou het echt binnen 6 weken geregeld zijn. Dan zou ik het spaardepot in handen hebben. Eerlijk beloofd! zei die mevrouw.

Nou, dat moet ik nog zien. Letterlijk geen enkele procedure die ik heb gehad met deze hypotheek (1 start, 1 oversluiting, 4 bijstortingen en 1 aflossing) zijn zonder fouten verlopen. Fouten die ik met extra belletjes moest signaleren, en die baliemedewerkers van de bank met veel bloed, zweet en tranen intern moesten bevechten en fixen. Zelfs die ene keer dat ik rood stond en de maandbetaling miste, kon niet gewoon opgelost worden. Vertrouwen? Neuh. Zelfs de belasting die nog langs gaat komen, vind ik een mindere kwelling, dan de bankprocessen.

O ja, en als klap op de vuurpijl: als ik een tekort had gehad dan had het verrekenen wel gekund, want dan had de bank het logisch gevonden dat ik een tekort van duizenden of tienduizenden euroos niet kon voorschieten. Nu ik heb gezorgd dat ik geen tekort heb, maar juist overwaarde heb, mag ik wachten op mijn geld. Bij een bedrag waar 6 weken rente nog een bedrag is waar je wat mee kan in de horeca, en meer dan n kop koffie. Dat vind ik niet netjes naar mij als klant, en zelfs een klein economisch misdrijf (6 weken rente stelen).
Ik heb me netjes gedragen (bijgestort en afgelost) en ik wordt bestolen van 6 weken rente. Dat voelt zo oneerlijk! Ik hoor beloond te worden voor mijn vooruitziende blik, die de bank risico scheelt (ik ben een zeer verantwoorde lener), niet andersom. Of tenminste de rente vergoed krijgen totaan uitbetaaldatum.
Maar ik kan er niets aan doen. Dit is de regel en zo doet de bank het. Zegt die mevrouw met rotsvaste zekerheid, zelfs als ik het nog een keer vraag. Ik ben er niet blij mee.
Daarna zat ik te dubben zal ik hierover een klacht indienen?  Tot nu toe hebben de klachten niet geleid tot serieuze acties. Alleen directe problemen, bijv. bij een formulierfout of een foute uitbetaling, lijken gefixt te kunnen worden door een klacht. Moeilijker moet je het de klachten afdeling niet maken, zover gaat hun "macht"(mandaat) niet. Dus heeft een klacht indienen zin?
Toch maar gedaan, want ik zie weinig andere routes. En hierboven had ik het verhaal al uitgetypd.

En waarachtig, allememaggies, het is niet waar!
Met een uur werd ik gebeld. Met een dame van de klachtenafdeling hypotheken. Dat het verhaal helder was. Maar niet helemaal goed. Want verrekenen kon wel, met mijn verhaal en specifieke hypotheek.
De details had de eerste dame voor haar neus gehad toen ze meldde dat het echt niet kon, maar enniewee. Ik wil niet teveel enerige aan zeuren en andere nutteloze zaken besteden.
Dus prima, het kan wel. Tenminste als..... Ik schrijf op een briefje welke magische woorden de notaris moet gebruiken in haar communicatie met de bank ("ik vraag een aflosnota met verrrekening van product X aan"), en stuur dat later door.
En o ja, de eerste dame had een mailtje gekregen met "nadere informatie over het product" met het verzoek dat ze toekomstige andere gevallen wel goed zou behandelen. OK, dan hebben we alles netjes opgelost.

Nou, dit is voor het eerst dat een klacht snel wordt opgepakt, en ook voor het eerst dat ik iets hoor over een kleine verbetering aan het system - al is het dan maar de kennis van 1 hypotheekdeskundige.
Dat stemt me, heel voorzichtig en zonder op iets te rekenen voor de toekomst, positievig.
Wie weet gaat deze afronding van de hypotheek goedkomen zonder verder gedoe. Ik hou jullie op de hoogte

En binnenkort een volgend blog over de belasting dienst. Want dat is ook nog zo'n "klein klusje" waar ik nog eens rustig voor moet gaan zitten...