Wennen, dat zoonlief woont zonder dat ik dingen moet zorgen (lang leve de goede begeleiding!). Dus m'n avonden en weekend zijn van mij. Da's lang geleden eigenlijk een soort van. OK. Eerst uitrusten en dan gaan we. Ns nadenken, wat doet een mens dan? (de televisie is na de verhuizing niet teruggekomen)
Wennen, dat ik me steeds minder druk maak om m'n werk, en die literatuur steeds minder bijhoudt. Want dat gaat ophouden. Sommige delen vind ik nog steeds leuk, maar al het andere laat ik liggen. Alweer een stuk waar m'n energie niet naartoe gaat. En wennen aan waar ik me nu druk om wil maken. Want het nieuws stroomt over van verhalen, ook overstromend van belangrijke verhalen. Zelfs als ik Stephen Covey's circle of influence er bij haal.
De overgang is over, dus wennen aan mijn nieuwe leven. Nou ja, van de week weer een opleving. Of dat gewoon een strubbeling in het werk die zoveel impact had? Nou nee, vroeger kon ik daaroverheen stappen, nu vrat de irritatie me gewoon op. Dat stuk overgang mag best weer wegzakken. Dus de afgelopen dagen weer goed gegeten, goed gemediteerd, goed bewogen en gerust. En even een fijne extra vingervrije handschoen gebreid. En ik voel mezelf weer terug komen.
Dit nieuwe omgaan met mezelf (inclusief het rusten), is wel wennen. Want ik doe dingen (of doe dingen niet) veel meer gebaseerd op hoe ik me voel en hoe ik in m'n energie zit. Veel minder op wilskracht en discipline, zoals vroeger. Maar zonder wilskracht, discipline en zonder doel wordt het niets, vind ik. Dus een nieuwe balans zoeken.
Dus ik heb regelmatig avonden "niets doen". Dat wil zeggen, uitrusten, lezen en denken over wat goed voelt, wat ik wil, hoe ik dingen wil.
En dat voelt raar. Het is ergens best zwaar.
En tegelijk voelt het heel lui, zeker als de hulp komt van een pot thee, en het gezelschap van een dekentje en een kat op de bank. En die bank doe ik soms meer dan 1 avond in de week, dat ken ik helemaal niet! En met zo'n dekentje blijft de thermostaat op een bescheiden getal staan.
Ik verwacht dat er nog wel een flink aantal avonden zullen volgen van dit caliber, de energiebesparing is deze winter goed voor elkaar!
En dat voelt raar. Het is ergens best zwaar.
En tegelijk voelt het heel lui, zeker als de hulp komt van een pot thee, en het gezelschap van een dekentje en een kat op de bank. En die bank doe ik soms meer dan 1 avond in de week, dat ken ik helemaal niet! En met zo'n dekentje blijft de thermostaat op een bescheiden getal staan.
Ik verwacht dat er nog wel een flink aantal avonden zullen volgen van dit caliber, de energiebesparing is deze winter goed voor elkaar!
(Gelukkig heeft het voorraam in de woonkamer besloten te gaan lekken, dus ik mag zeker ook nog bewegen.)
Kortom, mijn leven zit vol
wennen
verwarring
en
woeste pogingen nieuwe inzichten en uitzichten te vinden om te komen tot het goede kompas.
Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.
BeantwoordenVerwijderen