En hoe eng was het leven zonder boodschappen? Yihaa!

Even samenvatten hoe de week zonder boodschappen beviel.

Nou ja, een week zonder supermarkt boodschappen. De kaas komt via de buurvrouw van een boer uit de buurt. Het brood komt via een kennis van een eerlijke bakker. De groente halen we om de week bij de bioslager, en dan adopteren we meestal ook wat kleine beetjes vlees.
Dus zonder supermarkt sterven we niet gelijk, en komt er toch nog wat de keuken in.

En met het opruimen van de voorraadkast, en met alle kliekjes en spullen die er nog zijn, blijken we wonderbaarlijk lang door te kunnen. De hele week hebben we alleen fruit gekocht en 2 pakken melk (voor ontbijt en voor een toetje voor onverwachte visite). Geen andere supermarkt spullen, zelfs niet wat ik zaterdag dacht nodig te hebben.

We hebben gewoon gegeten zoals anders. Lekker, genoeg groente, smaakvol, en genoeg.
En eigenlijk is de koelkast nog niet leeg, en ligt er her en der nog wat in de bijkeuken (groentemand enzo)

Voelt echt wonderbaarlijk voor me. Ik dacht dat we zeker een aantal keer iets niet konden maken, of niet lekker zouden eten. Maar ik heb elke dag gewoon een normaal recept kunnen kopen, zelfs het recept dat ik had gepland.
Het enige dat lastig was, was dat de eieren krap waren. Maar daar konden we toch redelijk makkelijk omheen werken: vegaburgers kunnen ook met bonen gemaakt worden (al worden ze dan slapper), stamppot kan zonder gekookt ei er door en hartige lunches kunnen ook met kaas. Mwah, nog steeds allemaal lekker en makkelijk eten, wat ons betreft.
We hebben zelfs nu nog kliekjes in de koelkast en 1 ding moeten weggooien dat bedorven was (schaam, schaam). Wat bizar!

Mijn angst voor tekorten is dus toch een stuk irrationeel. We kunnen heel wat, met wat er normaal in huis is.
Ik besef dat mijn rijke gevoel, en gevoel dat ik nu goed leef, voor een deel wordt bepaald door het gevoel van niet-tekort-zullen komen, die de voorraden me geven. Waarschijnlijk is dat een grote angst bij mij, want ik reageer van binnen best heftig op mogelijke tekorten en ik hou (soms wel te) grote voorraden aan. Mijn innnerlijke eekhoorn regeert bij sommige items stiekum veel meer dan ik dacht.

En de voorraden zijn nog niet echt op, al zijn er nu wel bodems zichtbaar. En ben ik blij dat we dit weekend weer boodschappen gedaan hebben, nog een week zouden we niet redden. <hier spreekt natuurlijk mijn innerlijk eekhoorntje>
Want de voorraad (blikken, kruiden, kaas) hadden we wel nodig deze week, dus daar ga ik niet (veel)minimaler in worden.
Wel is het goed voor me om binnnenkort nog zo'n weekje doen, bijvoorbeeld na mijn verjaardag over een paar weekjes. Ik weiger namelijk mijn angsten te laten regeren in mijn leven. Pertinent. Angst onder ogen zien, en alternatieven uitproberen, stapje voor stapje, is mijn stijl om een goed leven stukje bij beetje binnen te halen. Mijn eekhoorntje mag wel adviseren (een beetje voorraad is goed), maar niet regeren.

Experiment is dus gelukt, en dat zonder kleerscheuren of maaltijdproblemen. Yihaa! Op naar de volgende, om de eekhoorn te temmen.