Verliefdheid die overgaat.

Zaterdag zo'n rare dag gehad.
Vrijdagavond was heel gezellig - nee, de details zijn prive. Maar echt: heerlijk. Dus zaterdagochtend sliep mijn lijf lang. En mijn lijf en ik werden samen uitgerust en voldaan wakker. Weekendontbijtje, heerlijk. Ik was wel een beetje loom, zal het veranderde dagritme vandaag wel zijn, he. Moet ik maar vroeger opstaan. Eigenlijk.
Daarna de boodschappen gaan doen. De supermarkt, met m'n lijstje in de hand. Ging helemaal goed. De vertrouwde Lidl en ik vulden een karretje die een leuke week ging beloven. Totdat....

ik bij de afdeling kwam met alle aanbieding-van-de-week producten kwam. Waar elke 3 weken een ander land z'n specialiteiten aanbiedt, en regelmatig een stukje Zeeman aan spullen ligt. Weet je wel, die afdeling.
En ik zag opeens DE JAS. De jas die voor mijn fietstochtjes geweldig is. Hij heette ski jas, en was eigenlijk gemaakt voor mannen. Maar hij had precies de juiste zakjes, o en ook zo'n lekker handbedekkertje. Geweldig! En waterdicht. En ademend.  En ook nog anti-inwaai. En een praktische capuchon. En zo'n mannenjas heeft lekker lange mouwen, die je handen tenminste bedekken.
Waar vind je tegenwoordig zo'n jas? In een heel dure buitensportzaak misschien, maar niet voor een geeltje.
En ook nog in m'n lievelingskleur. Of in mijn maat. Of zou die grotere maat met m'n lievelingskleur juist goed zijn als ik in de winter wil fietsen met een dikke trui aan?

Op een of andere reden werd ik steeds enthousiaster.
Lief, die me was komen helpen slepen, zag het verbaasd aan. Ik ben wel vaker enthousiast, maar niet altijd over kleren. Zelden eigenlijk. En jassen al helemaal niet.
Ik bleef enthousiast. Passen in de winkel - natuurlijk. Draaien en kijken, OK joh. Met omstanders erover kletsen. Och ja.
Dit was niet een onderdeel van de overgang, volgens de boekjes. Hij keek het rustig en met grote ogen aan. Hij ziet zelden mijn koopklieren overlopen.
Zeg, had ik niet al een winterjas?

Ehhh ja. Lekker warm en met stof die eigenlijk niet doorregent. (Nou ja, in een langdurige stortbui misschien wel. En deze jas dan ook als ik het etiket goed las)
En had ik al zo'n jas gemist?
JAHA!! Enkele jaren geleden, toen ik op een open fiets naar het werk fietste, waren er wel koude natte novemberochtenden geweest dat ik me zo'n jas had gewenst. Ech wel. Toen heb ik het gedaan met wat ik had aan jas, regenjas en handschoenen. En dat heb ik best wel OK overleefd. Maar wat zou zo'n jas dan geweldig zijn.
En nu heb ik een veel geweldiger fiets (met ingebouwd regenpak), dus ga ik deze jas nu niet gebruiken. Eigenlijk eeehhhh, de komende-jaren-voorlopig niet. Maar misschien wel als ik weer tochten ga fietsen in de winter op die oude fiets.
En hij is wel heeel mooi! En ik heb m nog nooit gezien in de buitensportwinkels.
Dus ik kan hem hier echt niet laten liggen, hoor!

Nu is mijn Lief wel lief, dus ik liep de supermarkt uit met 2 jassen.
En de bon. Om thuis te passen, en dan te beslissen.
Helemaal bedwelmd en gelukkig.

En thuis bleek er een toch wel iets strak te zitten, als ik er meer dan een t-shirt onder aan had.
OK.
OK.
Jij je zin. Die kan dan wel terug.
Ik moest toch nog iets anders in het dorp halen, dus die jas lag een uur later alweer bij de supermarkt in de bak.

Maar die andere, in m'n lievelingskleur. Dat was toch wel moeilijker. Zo'n mooie jas. Handig en lekker warm.
Maar misschien moest ik m wel inruilen, dus in m'n gewone winterjassie de rest van de boodschapjes gehaald. Op de terugweg miezerde het. En ik fietste heerlijk ingesnuggeld in m'n jas naar huis. Zo lekker warm. Wol he, lekker dik laken.
Tja, dat was die nieuwe jas die op de wip in de hal lag, niet. En toen ik m nog eens aandeed, voelde ik de kilheid van regenjasplastic.
En de verliefheid was over. Eigenlijk had ik deze jas niet nodig. En paste -ie al helemaal niet op de kapstok (die hangt al vol, met minstens 4 jassen van mij ertussen. Allemaal zwarte)

De supermarkt was al dicht, maar een huisgenoot heeft m vandaag teruggebracht naar de supermarkt.
En het voelt  wel OK eigenlijk.
Ik leef nog.
Ik voel me gewoon eigenlijk.
Zoals het altijd was. Best een goed leven, met spullen waar ik blij van wordt. En die jas dus eigenlijk niet tussen past eigenlijk en stiekum. Want verliefd ben ik soms nog wel, maar niet op een jas. Lief knuffelt lekkerder en warmer dan een jas.

Heb jij ook wel eens een (impuls) aankoop teruggebracht naar de winkel? Hoe voelde dat?