donderdag 26 mei 2016

waarom levert alleen kanker mooie momenten?

Recalcitrant mens ben ik. Lees ik zo'n mooi verhaal over een hele groep mensen die een geweldige sportprestatie leveren, en daarmee een hele berg geld ophalen, dat dan helemaal gesponsord wordt om kankerpatienten een betere kwaliteit van leven te geven tijdens hun ziekte, of om meer onderzoek te doen naar behandelmethoden. geweldig! Mooi doel!

Zeker, is dat een goed doel. En dat levert ook vele mooie momenten op in het leven van de kankerpatienten en hun familie. Een verbetering van onze wereld.

Maar.

Toch.

Word ik daar recalcitrant van. En chagerijnig.

Niet van die ene actie. Die is goed. Elk van die acties.

Maar omdat ik die acties eigenlijk niet of nauwelijks zie voor andere ziektes. Ik mis vergelijkbare acties voor Alzheimer (waar ook veel mensen aan lijden, en hun familie, en waar veel te weinig aan gedaan wordt in behandeling en ook in onderzoek). Ik zie ze niet voor chronische ziektes zoals diabetes, Crohn, dwarsleasies, spastische aandoeningen,....
En al helemaal niet voor psychische ziektes. Daar is nauwelijks geld voor opvang van ernstige gevallen, laat staan voor onderzoek of behandeling van mensen die "gewoon" er aan lijden. En zowel de patienten, als hun familie, als de hele maatschappij heeft daar last van (denk aan de familiedrama's met en zonder dodelijke aflopen, zowel die in het nieuws komen als degenen die het nieuws niet halen)
Zo kan ik waarschijnlijk doorgaan.

Er zijn zoveel gebieden in de zorg waar te weinig geld is vanuit de overheid. Voor behandeling te weinig. Voor zorg. Voor onderzoek.
En ik lees voormalijke heroische sportacties voor kanker.

Hoe rot die ziekte ook is (en dat issie), hij is niet rotter dan een heleboel andere ziektes. En al sterven er veel mensen aan, ook aan honger en hartfalen sterven veel mensen. En daar hebben we nauwelijks acties voor.

Het KWF doet dus iets goed, heel goed. Marketing, organisatie, en mogelijk nog meer.
En misschien hebben ze de mazzel dat kanker aanspreekt. Het is een ernstige ziekte, waar je pijn van hebt, en regelmatig aan dood gaat. En de pijn is te verlichten met een mooie dag met wensen. Maar waarom zo'n dag niet voor kinderen met autisme?
En het is te genezen, als er goed wordt behandeld (of nieuwe methodes worden ondekt) Dus de acties helpen echt. Maar ook voor

Eigenlijk. Eigenlijk. Eigenlijk zou ik ik willen dat dit allemaal niet nodig was. Dat er gewoon genoeg geld bij de ziekenhuizen was vanuit de normale wegen om zorg te leveren en nieuwe zorgmethoden te ontdekken.
Dat is niet zo, dus nu ben ik maar aan het wensen dat dit soort actie acties eerlijker verdeeld zouden zijn over de verschillende ziektes.

Het helpt natuurlijk niet dat een aantal ziektes zijn veel complexer dan kanker en er is minder van bekend is (psychische ziektes, of iets als ME). En veel ziektes zijn minder goed te "marketen": ME en depressie is niet zichtbaar, net zo min als de sluipende slijtage van diabetes, laat staan als "mooi moment" en schizofrenie levert vooral pijn (en soms dood) bij familie op maar via nogal indirecte wegen. Afwezigheid van familiedrama's is moeilijk op TV te laten zien. Dus het is ongetwijfeld niet makkelijk om de acties positief te laten zijn en het resultaat zichtbaar te laten zijn.

Maar toch, maar toch, zou ik daar wel iets meer van willen zien. Dat de ziektes waar we als mensen of als maatschappij het meeste last van hebben, dat die de meeste actieopbrengsten krijgen.
Maar zo werkt het niet he.

Ach ja, utopia is er nog niet. Al zou ik wel willen weten hoe we een stapje die kant op kunnen zetten en meer dan alleen kankerzooi de wereld uit kunnen helpen. Heeft iemand tips? Goed nieuws?

4 opmerkingen:

  1. Deze reactie is verwijderd door de auteur.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mijn zoon, die een hoge dwarslaesie heeft, heeft op school ook allerlei activiteiten waarbij er geld wordt ingezameld voor bijvoorbeeld de ziekte ALS.
    Zo hebben ze vroeger ook geld ingezameld voor AIDS. Met zo'n dancefestival.
    Toch wel mooi eigenlijk, dat gehandicapte kinderen iets voor een ander willen betekenen.
    En zo is er ook een stichting, FunCare4Kids, die iets heel bijzonders doet (vind ik): Die besteden aandacht aan de brusjes (broers en zussen) van gehandicapte kinderen. Want de brusjes sneeuwen onder en komen heel vaak aandacht tekort.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Vanmorgen wederom een verwarde man. Nu bij het spoor. Bezuinigen in de psychische gezondheidszorg is niet zo goed.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

    BeantwoordenVerwijderen